 |
Tatli.Biz Əyləncə Portalı | Dil:
|
Payız Yadigarım
uzun müddət keçmişdi. Artıq
növbəti payız fəsli gəlməyə başlayırdı, payızın gəlişi ilə
təbiət gözəlləşməyə başlayırdı... Bilmirəm niyə, necə
oldusa, yolum o parkdan keçirdi sadəcə olaraq... Və
əyləşdiyim o skamya məni cəlb elədi, üzərində olan yazı
ilə... “Mən səni gözlədim gəlmədin, növbəti payızda o
gündə yenə gözləyəcəm səni”
Bu sözlər məni silkələtdi. Sanki ürəyim diyanmadı bir
neçə saniyəlik, gücsüz olub dizlərim üstə yıxıldım. Bütün
gecəni orda qaldım, çünki sabahsı gün onu gördüyüm
gündən bir il keçirdi. Yenidən parka daxil olacağın
gözləyirdim, ancaq bu dəfə hər bir şeyin fərqli olacağın
düşünərək. Külək o qədər güclü idi ki, yarpaqları parkın
girişindən çıxışına kimi aparırdı. Günün bitməyinə az
qalmışdı, ümidlərim puç olmaq üzrə idi ki, parka bir
insan girdi, qaranlıq olduğu üçün o olub-olmadığın
bilmirdim. Ancaq tamam başqa bir insan mənə bir yazı
verdi, payızın ilk günündə skamyada tək əyləşib diqqəti
çəkən, məsum baxışlarla baxan, gözləri ulduz kimi
parlayan bir qıza bu məktumu çatdırın dedilər, bunun siz
olduğunuzu zənn edirəm dedi, aldım məktubu, sağol dedi
və getdi. Artıq bir sual verməyimə izn belə vermədi.
Əllərim, ürəyim əsirdi. İçində nəilə qarşılaşacağımdan
xəbərsiz idim. Açdım və o qədər həyəcanlı idim ki, sözləri
hecalayaraq oxumağa başladım.
“Salam, Mələyim. Bu məktubun kimdən sənə gəldiyin
gözəl bilirsən. Məni daxilən tanıyırsan, bir neçə saniyəlik
baxışda hər bir şeyi gördüyünə əminəm, bunu mən sənin
o baxışlarından anlamışdım. Daxil olduğumda uzaqdan
gördüyüm o gözlərin, sanki kimisə axtarırdı. O gözlər
məncə axtardığın tapmışdılar həmin an. O baxışlarını heç
vaxt unutmadım. Getdim, geriyə qayıtmadan getdim,
ancaq
növbəti payız fəsli gəlməyə başlayırdı, payızın gəlişi ilə
təbiət gözəlləşməyə başlayırdı... Bilmirəm niyə, necə
oldusa, yolum o parkdan keçirdi sadəcə olaraq... Və
əyləşdiyim o skamya məni cəlb elədi, üzərində olan yazı
ilə... “Mən səni gözlədim gəlmədin, növbəti payızda o
gündə yenə gözləyəcəm səni”
Bu sözlər məni silkələtdi. Sanki ürəyim diyanmadı bir
neçə saniyəlik, gücsüz olub dizlərim üstə yıxıldım. Bütün
gecəni orda qaldım, çünki sabahsı gün onu gördüyüm
gündən bir il keçirdi. Yenidən parka daxil olacağın
gözləyirdim, ancaq bu dəfə hər bir şeyin fərqli olacağın
düşünərək. Külək o qədər güclü idi ki, yarpaqları parkın
girişindən çıxışına kimi aparırdı. Günün bitməyinə az
qalmışdı, ümidlərim puç olmaq üzrə idi ki, parka bir
insan girdi, qaranlıq olduğu üçün o olub-olmadığın
bilmirdim. Ancaq tamam başqa bir insan mənə bir yazı
verdi, payızın ilk günündə skamyada tək əyləşib diqqəti
çəkən, məsum baxışlarla baxan, gözləri ulduz kimi
parlayan bir qıza bu məktumu çatdırın dedilər, bunun siz
olduğunuzu zənn edirəm dedi, aldım məktubu, sağol dedi
və getdi. Artıq bir sual verməyimə izn belə vermədi.
Əllərim, ürəyim əsirdi. İçində nəilə qarşılaşacağımdan
xəbərsiz idim. Açdım və o qədər həyəcanlı idim ki, sözləri
hecalayaraq oxumağa başladım.
“Salam, Mələyim. Bu məktubun kimdən sənə gəldiyin
gözəl bilirsən. Məni daxilən tanıyırsan, bir neçə saniyəlik
baxışda hər bir şeyi gördüyünə əminəm, bunu mən sənin
o baxışlarından anlamışdım. Daxil olduğumda uzaqdan
gördüyüm o gözlərin, sanki kimisə axtarırdı. O gözlər
məncə axtardığın tapmışdılar həmin an. O baxışlarını heç
vaxt unutmadım. Getdim, geriyə qayıtmadan getdim,
ancaq
Cəmi 2172 nəfər oxuyub
Bəyəndim(656) | Bəyənmədim(264)
