Payız Yadigarım

Payız Yadigarım


Payız fəslin xüsusi sevərdim. Yadımdadır gözəl payız
günlərindən biri idi. Parkda skamyada əyləşmişdim,
ağacların sarı yarpaqları yerə tökülmüşdü və tökülməyə
davam edirdi, hər yanı gözəl qızıl yarpaqlar əhatə edirdi,
yağışsa, narın-narın yağmağa başladı. O andan uzaqda
dərin fikirlər içində bir gənc gəlirdi. Yanımdan ötərkən
sakit keçdi, ancaq elə bir təəssürat yaratdı ki, məndə
sanki o başın çevirib baxmaq istədi, amma ötüb
keçəndən sonra geriyə döndü. Sadəcə baxdı, saniyəlik
baxışlarda sanki nələrsə, demək istəyirdi, ancaq susdu
və özün çevirib yoluna davam edərək parkdan çıxdı
getdi. O getdisə, mən onun o üzündəki gözəl simanı
unuda bilmədim, saatlarla oturdum orda, gələcək deyə
gözlədim, amma gəlmədi. Getdiyi tərəfə doğru getdim,
bəlkə gələr deyə, qarşılaşarıq deyə. Evə doğru asta
addımlarla ağlımda gözəl fikirlərlə xəyallarla gedirdim,
dostlarla danışmaq istəmirdim, həyatımdan hər kəsi
uzaqlaşdırmışdım.
Qaranlıq.. Gecə... Göydəki gözəl ay ilk dəfə idi ki, o
qədər gözəl parlayırdı, ulduzları sanki öz işığı ilə
yandırırdı, çox gözəl bir təsvir yaranmışdı səmada. Baxıb
sadəcə insan valeh olurdu. Mənsə, pəncərəmdə oturub
dərin fikirlərə getmişdim. Görəsən onunla nə vaxtsa, bir
daha qarşılaşa biləcəm mi? Ancaq yenə də düşünürdüm
ki, qarşılaşsam belə yenə də cəsarətsizcəsinə yaxınlaşa
bilməyəcəm, hər dəfə belə olduqca mən daxildə məhv
olacam. Daha o parka getməməyi qərara aldım. Hər gün
eyniliklər həyatımı çox sıxmağa başladı. Pəncərəmdə
oturub çöldəki payızın günlərin seyr edirdim, sevgililər
keçirdi bir-birinə sığınaraq, mehribancasına...
Mən yenə də onu tanımasam belə onun haqqında
düşünməyə, onlu xəyallarda yaşamağa davam edirdim
və bu olanlardan çox
[1] 2 3 >>
Cəmi 2154 nəfər oxuyub
Bəyənən (653) | Bəyənməyən (261)
Dostlarınla Paylaş

Saytda 116 nəfər
Top.Mail.Ru
©Tatli.Biz 2010-2023