 |
Tatli.Biz Əyləncə Portalı | Dil:
|
Sevgi Allahın öz ruhundadır
Qapını döydüm, anası açdı.
Salamlaşdıq, əli ilə Ayanın otağını göstərdi. Qorxu ilə
yaranan ürək döyüntülərimlə yaxınlaşdım ora. Qapını
açmaq istəyəndə birdən başladı qışqırmağa: “Rədd olun,
heç kimi görçək istəmirəm” .
Açdım qapını, məni görcək təəccüblə mənə baxdı,
gözlərini çəkmədi bir müddət və birdən hönkürtü ilə
başladı ağlamağa. Qorxmuşdum,bilmiridim nə edim.
Əlindən tutdum,öz əllərim əsirdi. O isə ağlayırdı. Birdən
ürəyi getdi, tez anasını çağırdım. Səs küy, ürpəridici
qışqırıqlar. Həkim çağırdılar, nəhayət özünə gəldi. Hamı
orada idi. Mən isə Fidandan gözümü çəkə bilmirdim. O
artıq kiməsə aid idi, bu isə mənə inanılmaz əzablar verirdi. Anası mənə balkona çağırdı və
dedi ki:
“O səni görəndə ağır bir şok yaşayıb, bir müddət bura
gəlməsən daha yaxşı olar.”
Sağollaşıb ayrıldım ordan.
Dözülməz çətinliklərlə dolu olan 3 ay ötdü. Bir an olsun
belə Fidanın həsrəti, Ayanın isə mənə olan sevgisi
ağlımdan, beynimdən çıxmırdı. Neçə dəfə ölməyi
düşündüm, amma onu belə bacara bilmirdim.
Bir gün səhər zəng gəldi telefonuma, Fidanın nişanlısı idi.
Görüşmək istədiyi bildirdi. Razılaşdım. Dediyi yerə
gələndə dəhşət pis görünürdü. Salamladıq. Tutqun,
boğuq bir səslə yalnız bunlari dedi:
“Fidan əslinə səni sevir. Bizi ailələrimiz nişanlayıb. Çox
pisdir, günlərdi otağından çıxmır. Qorxuram, ona bir şey
olar. Nə qədər mənə ağır olsa da onunla danışmağını
istəyirəm.”
Beynim tutuldu. Təəccüblü idim. Amma qəlbimin bir
hissəsində isti bir sevinc vardı. Sağollaşdım. Bilmirdim nə
edim. O nişanlıdır axı. Necə mən də onu sevdiyimi deyə
bilərdim. Artıq düşünmək məni dəli edirdi. Qərara aldım,
onlara gedəcəm. Onu dəlilər kimi sevdiyimi
Salamlaşdıq, əli ilə Ayanın otağını göstərdi. Qorxu ilə
yaranan ürək döyüntülərimlə yaxınlaşdım ora. Qapını
açmaq istəyəndə birdən başladı qışqırmağa: “Rədd olun,
heç kimi görçək istəmirəm” .
Açdım qapını, məni görcək təəccüblə mənə baxdı,
gözlərini çəkmədi bir müddət və birdən hönkürtü ilə
başladı ağlamağa. Qorxmuşdum,bilmiridim nə edim.
Əlindən tutdum,öz əllərim əsirdi. O isə ağlayırdı. Birdən
ürəyi getdi, tez anasını çağırdım. Səs küy, ürpəridici
qışqırıqlar. Həkim çağırdılar, nəhayət özünə gəldi. Hamı
orada idi. Mən isə Fidandan gözümü çəkə bilmirdim. O
artıq kiməsə aid idi, bu isə mənə inanılmaz əzablar verirdi. Anası mənə balkona çağırdı və
dedi ki:
“O səni görəndə ağır bir şok yaşayıb, bir müddət bura
gəlməsən daha yaxşı olar.”
Sağollaşıb ayrıldım ordan.
Dözülməz çətinliklərlə dolu olan 3 ay ötdü. Bir an olsun
belə Fidanın həsrəti, Ayanın isə mənə olan sevgisi
ağlımdan, beynimdən çıxmırdı. Neçə dəfə ölməyi
düşündüm, amma onu belə bacara bilmirdim.
Bir gün səhər zəng gəldi telefonuma, Fidanın nişanlısı idi.
Görüşmək istədiyi bildirdi. Razılaşdım. Dediyi yerə
gələndə dəhşət pis görünürdü. Salamladıq. Tutqun,
boğuq bir səslə yalnız bunlari dedi:
“Fidan əslinə səni sevir. Bizi ailələrimiz nişanlayıb. Çox
pisdir, günlərdi otağından çıxmır. Qorxuram, ona bir şey
olar. Nə qədər mənə ağır olsa da onunla danışmağını
istəyirəm.”
Beynim tutuldu. Təəccüblü idim. Amma qəlbimin bir
hissəsində isti bir sevinc vardı. Sağollaşdım. Bilmirdim nə
edim. O nişanlıdır axı. Necə mən də onu sevdiyimi deyə
bilərdim. Artıq düşünmək məni dəli edirdi. Qərara aldım,
onlara gedəcəm. Onu dəlilər kimi sevdiyimi
Cəmi 3087 nəfər oxuyub
Bəyəndim(757) | Bəyənmədim(439)
