Atalar Sözləri və Məsəllər

• Varlı umduğun yiyər, yoxsul olduğun.

• Varlığın sonu ilə, yoxluğun önü birdir.

• Varlının əlin pıçaq kəsəndə, yoxsul köynəyin kəsər.

• Varlının torpağından çay keçər, yoxsulunkundan yol.

• Vətən daşı olmayandan, olmaz vətəndaşı.

• Vətən elin evidi.

• Vətənin tüstüsüdə şirindi.

• Varlılın eşəyyinədə, ağıllı diyərlər.

• Varlının iti yatmaz.

• Varlıya saxsı gərəksə, yoxsul kasasın qırar.

• Verdiyin bir yumurta, onuda yırta yırta.

• Verən əli kimsə, kəsməz.

• Verən gərək olaki alan da ala!.

• Verirəm diyə quluna, çıxarıb qoyar yoluna.

• Verirsən doyur, vurursan duyur.

• Verməzin aşı qazandan çıxmaz.

• Vaxt qızıldan bahadır.

• Vaxt gözləmir (yubanmaq olmaz).

• Vaxt insanı hər dərddən sağaldır.

• Vaxtın qiyməti yoxdur.

• Varlı olmaqdansa, xoşbəxt olmaq yaxşıdır.

• Varlığa nə darlığ?!

• Varlının da kasıba işi düşər.

• Vərdiş - ikinci xasiyyətdir.

• Vurağan inək buynuzsuz qalır.

• Vurağan qoçun qaşqaşı həmişə qanlı-xoralı olur.

• Vurağan öküzə Allah buynuz verməz.

• Vətənin bir qışı qürbətin yüz baharından yaxşıdır.

• Vardır pulun – hamı qulun, yoxdur pulun açıqdır yolun.

• Vardır pulun, yetən qulun.
Yoxdur pulun, dardır yolun.

• Vətəni yadına düşən qərib ağlamasın, neyləsin?

• Varlılığa tələsən, yoxsulluğa tez düşər.

• Varı olan taxar,
Varı olmayan baxar.

• Verən ərin əli açıq, görən ərin yolu açıq.

• Vaxtı itirsən hədər, görərsən böyük zərər.

• Vaxtı boş olanın sözü çox olar.

• Vaxtdan gileylənmə, vaxtın gedər.

• Vaxt insana hər şeyi öyrədər.

• Vaxt ikən oxu, aşıq, el gələr, tünlük olar.

• Vaxt qızıldır, bir dəqiqəsini də boş qoymaq olmaz.

• Vaxt qənimətdir.

• Vaxt vaxtı gözləyər.

• Vaxt atlı, biz piyada.

• Varını verənin kisəsi boş qalar.

• Varsa əgər hünərin, hara getsən var yerin.

• Varlının çörəyi kasıbın çənəsini yorar.

• Varlının xoruzu da yumurtlayar.

• Varlının torpağından çay keçər, kasıbınkından yol.

• Varlının malı, kasıbın övladı.

• Varlının könlü oluncaya qədər kasıbın canı çıxar.

• Varlının iti harın olar.

• Varlının əlini bıçaq kəsəndə yoxsul köynəyini parçalar.

• Varlının eşşəyi də yeyin gedər.

• Varlının varı gedər, muzdurun canı.

• Varlının arvadı öləndə yorğan döşəyi təzələnər,
kasıbın arvadı öləndə yorğan-döşəksiz qalar.

• Varlıya toxun keç, yoxsuldan qorun, keç.

• Varlığın sonu ilə yoxluğun sonu birdir.

• Varlığa güvənməzlər.

• Varlı umduğunu yeyər, kasıb – olduğunu.

• Varlı olub qəm-qüssə ilə yaşamaqdansa,
kasıb olub şad-xürrəm yaşamaq yaxşıdır.

• Varlı kisəsini döyər, kasıb dizini.

• Varlı yoxsullaşanda əlli il dəstgahını pozmaz.

• Varlı varından pay versə, varsız da varlı olar.

• Varlı arabasını dağdan aşırar,
yoxsul düz yerdə yolunu çaşar.

• Varını itirən az şey itirər, namusunu itirən çox şey.

• Varını verən utanmaz.

• Vardan-yoxdan çıxıb.

• Vara var deyərlər, yoxa yox.

• Var günün dostu çox olar.

• Var evi – kərəm evi, yox evi – vərəm evi.

• Var var üstündən gələr.

• Var axar, yox baxar.

• Var adama oyun öyrədər.

• Vay ölənin halına.

• Vay ondadır ki, varlı evinə yoxsul girə.

• Vay o sürüsünün halına ki, canavardan çobanın təyin edələr.

• Vay o gündən ki, çörəkçi çəkmə tikə, çəkməçi çörək yapa.

• Vay o gündən ki, varlı adam yoxsulun əlinə düşsün.

• Vay o gündən ki, adamın öz iti özünü qapa.

• Vay o kişinin halına ki, yeməyə, içməyə, saxlaya arvadının sonraki ərinə.

• Vay bu başdan, vay o başdan.

• verib min köşək.

• Vuruşun kor vuruşuna oxşamır.

• Vurur daşa, çıxır başa.

• Vuraram ölər, "kiş" deyərəm, getməz.

• Vuran öküzə Allah buynuz verməz.

• Vuran igid dayısına baxmaz.

• Vuran elin dirəyidir.

• Vuran əlin var olsun!

• Vura bilməyən, daşın böyüyündən yapışar.

• Vur deyənlə vuran şərikdir.

• Vur dedim, öldür demədim ki?

• Vur babam, dövran sənindir.

• Vücudu bir qəpiyə dəyməz.

• Vücudu dönüb kimyaya.

• Vicdanla işləyən gözükölgəli olmaz.

• Vicdan bazarda satılmaz.

• Vətənə məhəbbət iman əsəridir.

• Vətən mülkü doğmadır, özgə diyar – ögey.

• Vətən elin evidir.

• Vətən viranə də olsa, cənnətdir.

• Vəsmə bol olanda qaşa da çəkərlər, gözə də.

• Vəsiyyət yüngüllükdür.

• Vələ gedən öküzün olsun, işə getməyən oğlun olmasın.

• Vəzndə yüngül, qiymətdə ağır.

• Vəzifə daimi deyil.

• Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə olar.

• Vədəsi bitmiş nökərin əcəli yetən ağası gərək.

• Vədə xilaf olma.

• Verməz doqquzu, yeyər toppuzu, verər otuzu.

• Vermədi Məbud, neyləsin Mahmud?

• Vermə nisyə, girməz kisəyə.

• Verirlər – al , döyürlər – qaç.

• Verim əli hamı əldən ucadır.

• Verim vara baxmaz.

• Verilən aşı yeyərlər.

• Verib yaman olunca, verməyib yaman ol.

• Verərsən pendir, eylərəm kəndir, verərsən aş, eylərəm baş.

• Verərsən ətdən-mətdən, işlərəm bərkdən- bərkdən, verərsən şordan-mordan, işlərəm ordan-burdan.

• Verərsən adındır, yeyərsən dadındır – dala qoyulanı it yeyər.

• Verəndə yaxşısan, verməyəndə pis.

• Verəndə elə verər, alanda belə alar.

• Verəndə imam olur, alanda Şümür.

• Verən əli hər kəs öpər.

• Verən əli də var, vuran əli də.

• Verən əl ac qalmaz.

• Verən əl alan əlin üstündə olar.

• Verdin – doydur, vurdun – yıx.

• Verdiyin sənindir, vermədiyin özgənin.

• Verdiyin iki şahı, zərbaf çıxmayacaq ki!

• Verdiyin əl ilə al!

• Verdiyi anda bax, gördüyü işə.

• Verdiyi abbasıya bax, etdiyi tələbə.

• Ver abbasını, ye halvasını.

• Vaxtsız qonaq öz kisəsindən yeyər.

• Vaxtsız banlayan xoruzun başını kəsərlər.

• Vaxtsız açılan gül tez solar.

• Vaxtını itirən bəxtini itirər.

• Vaxtında görülməmiş iş həmişə görülməmiş qalar.

• Vaxtında atılan tüfəngin səsi vaxtsız atılan topun səsindən üstündür.

• Vətən həsrəti çəkdim, gözlərimə qan gəldi.

• Vətənə gəldim, imana gəldim.

• Vətəndən ayrı ayrı düşsəm, viran ollam, talannam.

• Vur deyənlə, vuran yarıdır.

• Vur qırxı, gedər qorxu.

• Vuraram ölər, kiş deyərəm getməz.

• Vuran igid dayısına gəyişməz.

• Vura bilməyən, daşın böyüyünü götürər.

• Və'z oxumaq asan işdir, əməl eləyən gərək.

• Vəfalı dost yad olmaz, görməsə yüz il səni.

• Vicdan ləkəsi silinməz

• Vətən elin evi, dayağıdır.

• Vaxtın qiyməti puldan bahadır.

• Varlığa tələsən, yoxsulluğa tez düşər.

• Varlı olub qəm-qüssə ilə yaşamaqdansa, kasıb olub şad-xürrəm yaşamaq yaxşıdır.

• Vəl gərək gözəl döyə, gözəldən buğda çıxa.

• Verərsən ətdən-mətdən, işlərəm bərkdən-bərkdən, verərsən şordan-mordan, işlərəm ordan-burdan.

• Varlının arvadı öləndə yorğan döşəyi təzələnər, kasıbın arvadı öləndə yorğan-döşəksiz qalar.

• Vardan - yoxdan çıxıb.

• Varı olan taxar, varı olmayan baxar.

• Varlı arabasını dağdan aşırar, yoxsul düz yerdə yolunu çaşar.

• Vətənin adını batırmaq – onu satmaq deməkdir.

• Vaxtını itirən baxtını itirər.

• Vaxtında görülməyən iş həmişə yarımçıq qalar.

• Varlıq istərsən əgər, dünyada yoxluğu qoyma,
Bütün olmağa həvəs etmə, sınıxlığı qoyma

• Varlılar, su içir, bilginlər buz yalır.

• Varlının min əsgiyi var, yoxsulun bir toxluğu var.

• Vədlər məmləkətində insan aclıqdan ölər. (Danimarka atalar sözləri)

• Var-dövlət tükənər, elm tükənməz. (Özbək atalar sözləri)