Atalar Sözləri və Məsəllər

• Şeh keçirməz, səs ötürməz.

• Şərrin azıda, çoxdur.

• Şirin dişə dostdur, acı - qarına.

• Şahin qıynaqsız olmaz.

• Şeytan ilə buğda əkən, samanın alır.

• Şir öz dişini heç kəsə borc verməz.

• Şamaxıda danışılan, Bakıda eşidilir.

• Şeytan əməlinə uyma.

• Şəhərdə onuncu olmaqdansa, kənddə birinci ol.

• Şən arvad həyatın şənliyidir.

• Şirin söz daşdan keçər.

• Şübhə doqquz gün çəkər.

• Şər həmişə xeyrin dalınca gəzər.

• Şər zahirə hökm eylər.

• Şər kəsən barmaq ağrımaz.

• Şər deməsən, xeyir gəlməz.

• Şahın, başı vəzirdi, vəzirin əli - şah.

• Şəri şeytandan, kələyi arvaddan, quru böhtandan, bəylər qəzəbindən – özünü qoru.

• Şeytanın yoldaşlığıp, dar ağacınacandır.

• Şahında qaraçıya işi düşər.

• Şirin dilin olsun, qoruyan sözün olsun.

• Şücaətini Kərbəlaya saxlayıbsan?

• Şirin söz baldan şirindir.

• Şirin dil ilanı yuvasından çıxardar.

• Şirin dil adama dost qazandırar.

• Şirin aşına zəhər qatma.

• Şiri şiranə tutarlar.

• Şir gərək pəncə vura şir ilə.

• Şir qocalanda özünə gülməyi gələr.

• Şillə ilə üz qızardar.

• Şillə yeməmiş yanaq qızarmaz.

• Şilə ilə yıxılan ev, plov bişir qoy dağılsın.

• Şikayət acizlik əlamətidir.

• Şəhər bürclü – qalalı gərək.

• Şəfa haqdandır, həkim – səbəbdir.

• Şəfa piyalənin dibində olar.

• Şəfa verən ağudan da verə bilər.

• Şərti şumda kəs, xırmanda yabalaşmayasan.

• Şərikli əti it yeməz.

• Şərikli qazan gec qaynar.

• Şərik yaxşı olsaydı Allah özünə yaradardı.

• Şəriət avamlar üçündür.

• Şəri-şeytandan, məkri-zənandan, quru böhtandan, bəylər qəzəbindən özünü qoru.

• Şərabın kədəri nəşəsindən artıqdır.

• Şərab, kabab – hay, hay!

• Şər sevən - yalan, şər gətirən – gerçək.

• Şələni elə bağla ki, gücün çatsın.

• Şələ aşırmışlar kimi gözünü nə döyürsən?

• Şəkəri suya düşüb.

• Şəbpərə gecə gəzər, gündüz gəzməz, elə bilər – özü bilər, özgə ilməz.

• Şeytanın dostluğu dar günlərə qədərdir.

• Şah çiçək çıxardıb.

• Şah, şah dediyim, öz canım üçündür.

• Şah da bilir Şirman çuxurdadır.

• Şah qapısı şaxtalı olar.

• Şah vəzir ağlı ilə oturub durar.

• Şah bilər, şahivən bilər.

• Şah Abbasın tənbəlidir.

• Şah Abbasa yaradı, Keçəl Abbasa yaramadı?

• Şaftalı-tabaq olub girmə ortalığa.

• Şaftalı gəlməmiş, tabağı gəldi.

• Şapalaqnan üz qızardar.

• Şap elə bilir şupdayam, şup elə bilir şapdayam, Nə şapdayam, nə şupda, hələ şarap-şurupda.

• Şeytanın qulağına qurğuşun!

• Şeytanın acığı yaxşı adamdan gələr.

• Şeytanın ayağını sındırır.

• Şeytanı tutmağa noxtasız gedir.

• Şeytanla ortaq olan buğda əkər – saman biçər.

• Şeytan olmasa, qurd qoyunla gəzər.

• Şeytan karxanası boş qalmaz.

• Şeytan əzabda gərək.

• Şey qurd salanda duz səpərlər, duz qurd salanda nə səpərlər?

• Şahın da dəvələri ayaqyalın gəzir.

• Şahın da qaraçıya işi düşər.

• Şahin ilə dəvə ovlamazlar.

• Şahsənəm oğlan doğub!

• Şahla plov yemirəm ki, bığım yağa batar.

• Şamaxıda danışır, Bakıda eşidilir.

• Şamın harada sönüb?

• Şam kimi əriyib.

• Şam yanmasa, başına pərvanə dolanmaz.

• Şam dibinə işıq salmaz.

• Şam başından yanar.

• Şalbanın bir ucu sənin çiynindədir.

• Şayiə hər yanı gəzər.

• Şair sözsüz olmaz.

• Şair gördüyünü yazar.

• Şadlığına şitlik eləyir.

• Şabaşını vermişik.

• Şabalıtdan yağ çıxmaz.

• Şirin dil ilanı yuvadan çıxardar.

• Şaftalı tabağı kimi ortada durma.

• Şadlığına şitlik eləmə.

• Şərti şumda kəs, xırmanda şana-kürək sınmasın.