Mərkəzi Yunanıstan
Mərkəzi Yunanıstan[3][4] (yun. Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, Sterea-Elada[5]) — periferiya, Yunanıstanın inzibati-ərazi vahidi. Yerli rəhbərliyin regional idarəsi və inzibati bölmənin bir hissəsidir.2011-ci ildən etibarən "Kallikratis" proqramına əsasən Fessaliya — Mərkəzi Yunanıstanın mərkəzləşdirilmiş idarəçiliyi daxildir[6]. Yunanıstanın mərkəz hissəsində, ən dağlıq kənarında yerləşir. Skiros və Evbeya adaları daxildir. 2011-ci ildə əhalisinin sayı 547,390 nəfər təşkil edirdi. Sahəsi 15 549.311 kvadrat kilometrdir. Kvadrat kilometr başına 35.2 əhalinin sıxlığı . İnzibati mərkəzi — Lamiyadır. 2014-cü il sentyabrın 1-dən Peripheriarch Kostas Bakoyanis (Κώστας Μπακογιάννης).
| Mərkəzi Yunanıstan | |
|---|---|
 | |
|
|
|
| Ölkə | |
| İnzibati mərkəz | Lamiya (şəhər) |
| Tarixi və coğrafiyası | |
| Yaradılıb | 1987 |
| Sahəsi |
|
| Əhalisi | |
| Əhalisi |
|
| Rəqəmsal identifikatorlar | |
| ISO kodu | GR-H |
| Rəsmi sayt | |
 |
|
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Yerli Hakimiyyət haqqında 1622/86 saylı qanuna əsasən 1987-ci ildə təsis edilmişdir. Periferiyaya Beotiya, Fokida, Ftiotida, Evbeya və Evritaniya nomları daxildir[7].
Tarixi redaktə
Mərkəzi Yunanıstan (Στερεά Ελλάδα) Yunanıstan İnqilabından və 1832-ci ildə Yunanıstan Krallığının qurulmasından sonra adlandırılmışdır, Peloponnes və Ege dənizinin adalarından fərqli olaraq dövlətin qitə hissəsinə çağırılıb. Şimalda Mərkəzi Yunanistan, Fessaliya və Epirusun kiçik bir hissəsini, Koreya Körfəzi və Saronik Körfəzinə qədər, cənubda İon dənizinə, şərqdə Maliakos, Vorios-Evvoikos və Notios-Evvoikos körfəzlərinə, eləcə də Egey dənizinə sərhəddər. Sahə tarixi deyil[8].
İnzibati bölgüsü redaktə
2011-ci ildə «Kallikratis» proqramından sonra periferiyalar[6] 5 periferiya vahidi, o cümlədən 25 icma daxildir[7]:
| Periferiya vahidi | İcma | Əhali (2011)[7], nəfər | Sahə[8], km² | Sıxlıq[7], nəf./km² |
|---|---|---|---|---|
| Beotiya | Aliartos | 10.887 | 256,507 | 42,44 |
| Distomon-Araxova-Andikira | 8188 | 294,05 | 27,85 | |
| Levadiya | 31.315 | 694,016 | 45,12 | |
| Orxomenos | 11.621 | 415,914 | 27,94 | |
| Tanaqra | 19.432 | 461,023 | 42,15 | |
| Fivı | 36.477 | 830,112 | 43,94 | |
| Fokida | Delfı | 26.716 | 1121,671 | 23,82 |
| Dorida | 13.627 | 998,893 | 13,64 | |
| Ftiotida | Amfikliya-Elatiya | 10.922 | 533,320 | 20,48 |
| Domokos | 11.495 | 707,953 | 16,24 | |
| Lamiya | 75.315 | 947,006 | 79,53 | |
| Lokri | 19.623 | 614,761 | 31,92 | |
| Makrakomi | 16.036 | 836,564 | 19,17 | |
| Molos-Ayos-Konstandinos | 12.090 | 337,298 | 35,84 | |
| Stilis | 12.750 | 463,863 | 27,49 | |
| Evbeya | Dirfis-Mesapiya | 18.800 | 777,420 | 24,18 |
| İstieya-Edipsos | 21.083 | 509,204 | 41,40 | |
| Karistos | 12.180 | 674,635 | 18,05 | |
| Kimi-Aliverion | 28.437 | 804,983 | 35,33 | |
| Mandudion-Limni-Ayiya-Ana | 12.045 | 584,784 | 20,60 | |
| Skiros | 2994 | 223,100 | 13,42 | |
| Xalkida | 102.223 | 424,766 | 240,66 | |
| Eretriya | 13.053 | 168,557 | 77,44 | |
| Evritaniya | Aqrafa | 6976 | 920,341 | 7,58 |
| Karpenision | 13.105 | 948,570 | 13,82 |
İstinadlar redaktə
- ↑ 1 2 archINFORM (alm.). 1994.
- ↑ https://www.statistics.gr/el/2021-census-res-pop-results.
- ↑ Центральная Греция // Словарь географических названий зарубежных стран / отв. ред. А. М. Комков. — 3-е изд., перераб. и доп. — М. : Недра, 1986. — С. 418.
- ↑ Греция : Справочная карта : Масштаб 1:1 000 000 / гл. ред. Я. А. Топчиян; ред.: Г. А. Скачкова, Н. Н. Рюмина. — М. : Роскартография, Омская картографическая фабрика, 2001. — (Страны мира «Европа»). — 2000 экз.
- ↑ Инструкция по передаче на картах географических названий Греции. М. 1964. 14, 16.
- ↑ 1 2 Αρ. Φύλλου 1292 (PDF) (Εφημερισ τησ κυβερνησεωσ). 2010. 17372.
- ↑ 1 2 3 4 "Δελτίο τύπου. Ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 για το Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας" (PDF) (yunan). Ελληνική Στατιστική Αρχή. 28 Δεκεμβρίου 2012. 2013-12-28 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2017-06-04.
- ↑ 1 2 Απογραφή πληθυσμού - κατοικιών της 18ης μαρτίου 2001 (μόνιμος πληθυσμός) (PDF). I (Εθνική στατιστική υπηρεσία της Ελλάδας). Πειραιάς. 2009. 327, 341–350.
