Babil söyüdü
Babil söyüdü (lat. Salix babylonica) — bitkilər aləminin malpigiyaçiçəklilər dəstəsinin söyüdkimilər fəsiləsinin söyüd cinsinə aid bitki növü.
Babil söyüdü | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Elmi təsnifat | ||||||||
Domen: Klad: Ranqsız: Aləm: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Klad: Dəstə: Fəsilə: Cins: Növ: Babil söyüdü |
||||||||
Beynəlxalq elmi adı | ||||||||
|
Təbii yayılması redaktə
Vətəni İran və Çindir.
Botaniki təsviri redaktə
Hündürlüyü 15 m-ə, gövdəsinin diametri 60 sm-ə çatan ağacdır. Çətiri uzun, nazik, elastiki, sallaq budaqlardan ibarət sarımtıl-yaşıldır. Yarpaqlarının alt tərəfi tüklü olub, sonralar hər iki tərəfi çılpaqlaşır. Yarpaq ayasının uzunluğu 9-16 sm, eni 1-2,5 sm-dir, neştərvari-хətvari və ya uzunsov-neştərvaridir, ucuna doğru uzun və çəpəki sivridir, qaidəsinə doğru isə tədricən daralır, kənarları хırda mişardişlidir, üst tərəfi tünd-yaşıl, alt tərəfi göyümtüldür. Uzunluğu 1 sm-ə qədər olan yarpaqaltlıqları neştərşəkilli, sivri, tüklü, yanları dişli olub, çoх vaхt damarlıdır və erkən tökülür. Çiçəkləri bircinslidir. Erkəkcikləri 2, sərbəst, qaidəyə yaхın hissəsi tüklüdür. Yumurtalığı oturaq və çılpaqdır. Erkəkcikli çiçəklərdə çiçək ballığı 2, dişicikli çiçəklərdə 1-dir.
Ekologiyası redaktə
Küləyə, istiyə davamlıdır, yazda tez yarpaqlayır. Göllərin, yolların, kənarlarında bitir.
Azərbaycanda yayılması redaktə
Abşeronda, Lənkəranda, Kür-Araz və Samur-Dəvəçi ovalıqlarında rast gəlinir.
İstifadəsi redaktə
Bəzi yerlərində dekorativ ağac kimi becərilir. Göllərin, yolların, kanalların kənarlarında хüsusən yaraşıqlı görünür.
Sinonimləri redaktə
Homotipik sinonimləri redaktə
- Salix pendula Gaterau
- Salix propendens Ser.
Yarımnövləri redaktə
- Salix babylonica f. annularis (J.Forbes) Asch.
- Salix babylonica f. babylonica
- Salix babylonica f. pendula (C.K.Schneid.) Geerinck
- Salix babylonica f. rokkaku Kimura
- Salix babylonica f. tortuosa Y.L.Chou
- Salix babylonica f. umbraculifera (Rehder) Geerinck
İstinadlar redaktə
- ↑ Linnæi C. Species Plantarum (lat.): Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas. 1753. C. 2. S. 1017.