Külək
Yenə bağça, bağ ilə
Külək əlbəyaxadı.
Çinarın əyni qalın,
Söyüdünkü yuxadı.
Yarpaqlar göy çuxadı.
Kiminin əyni qalın
Kimininki yuxadı.
Külək əsdi, bağçanı
Kökündən silkələdi.
Yarpaqlar da durmadı,
Küləyi şillələdi.
Külək coşdu, onların
Başına kül ələdi.
Sarsıtdı bağça-bağı
Küləyin bu dalğası.
Əyildi, məğlub oldu
Ağacların lovğası.
Axşamacan uzandı
Onların bu qovğası.
Sonra yağış başladı.
Külək kəsdi səsini.
Dayandı həmin saat
Yarpaqların əsimi.
Yayıldı bağça-bağa
Bir ilk bahar nəsimi.
Gömbəgöy
Yaşıllıq
Alıbdır
Dünyanı
Cənginə.
Bir baxın
Yamacın,
Çəmənin
Rənginə.
Çəmən göy,
Tala göy.
Zəmi göy,
Təpə göy.
Ağac göy,
Yarpaq göy.
Budaq göy,
Gömbəgöy.
Gecə xoruzu
Gecənin sükutunu
Yarır bir inqa səsi.
O nə qarğa səsidi,
Nə bülbül zənguləsi.
O Zaurdu istəyir
Bütün şəhər oyansın.
Bu qıvrımsaç oğlanın
Qulluğunda dayansın.
Tərs doğulub deyəsən,
Axşama kimi yatır.
Gecələr dik atılıb
Yatanları oyadır.
Hikkəsi çox böyükdü
Lap ürəkdən ağlayır.
Göz yaşı yanağında
Bulaq kimi çağlayır.
Bir anda sel yaranır
Zaurun göz yaşından
Ata siqaret çəkir
Tüstü çıxır başından.
Heç yorulmaq bilməyir
Uşaq elə ağlayır.
Nənə xəcalətindən
Dizini qucaqlayır.
Qonşular döyəcləyir
Qapını taqqataraq:
-İnsafınız yoxdumu
Qoyun azacıq yataq.
Sabah dərsə gedəcək,
Yata bilmir uşaqlar.
Bir az da belə getsə
Kar olacaq qulaqlar.
Bu gecə xoruzunun
Dayandırın səsini.
Zəhləmizi
Cəmi 815 nəfər oxuyub
Bəyənən (177) | Bəyənməyən (169)