saldı. Təpəgöz quyunun dibində yalvarmağa başladı:
- Ay İsgəndər, mən daha kor olmuşam. Məni quyudan çıxart, gedim dilənim, başımı saxlayım. Ölüncə sənə duaçı olaram.
İsgəndər dedi:
- Qəbrə girən ölü geri qayıtmaz.
Təpəgöz nə qədər yalvardısa, İsgəndər onun sözünə baxmadı. Mağaranın ağzında olan yekə qayanı quyunun ağzına yıxdı. Təpəgöz çığıra-çığıra öldü. İsgəndər onun var-yoxunu, qoyunlarını götürüb şir anasının yanına gəldi. Şir anası onun gözlərindən öpüb dedi:
- Oğul, indi sözlərimə qulaq as, sən mənim doğma oğlum deyilsən. Sənin anan bəni-adəmdir. Təpəgözdən qorxub qaçanda səni mənim kahama atıb. Mən sənə analıq elədim, saxladım. Sən camaatın qisasını Təpəgözdən aldın. Sənin anan İmran adlı bir kişinin qızı Qəmər xanımdır. O səni tanıyar, qoluna bir bazubənd bağlamışdı.
İsgəndər kədərlənib dedi:
- Sən Allah, məni anamın yanına apar, onu görüm, yenə qayıdaq.
Şir dedi:
- Onda dalımca gəl.
Şir qabaqda, İsgəndər isə dalınca getdi. Şir onu yeddi illik yolla düz İmran kişinin qapısına apardı. Gecə idi. İmran kişi arvad-uşaqları ilə çörək yeyirdi. Şir qapıya bir təpik vurdu. İmran kişi qapıya çıxanda şirlə İsgəndəri gördü, qorxuya düşdü. Geri qayıtmaq istəyəndə şir onu dayandırıb dedi:
- Ey İmran kişi, qorxma, qızın Qəmər xanımı bayıra çağır. Ona sözümüz var.
İmran kişi toxtayıb Qəmər xanımı bayıra çağırdı. Qəmər xanım bayıra çıxan kimi şir dedi:
- Ey İsgəndər, sənin anan bax, budur.
İsgəndər bazubəndini göstərdi. Qəmər xanım bazubəndi görən kimi İsgəndərin üzünə baxdı, alnındakı çapığı da görəndə onun boynuna sarıldı. Bir qədər söhbətdən sonra İsgəndər dedi:
- Ana, Təpəgözü öldürmüşəm.
Bu əhvalatdan anasıgil çox sevindilər,
Cəmi 1109 nəfər oxuyub