 |
Tatli.Biz Əyləncə Portalı | Dil:
|
Bu dünyada hər şeyin bir bədəli var
Göyün ənginliklərində ağappaq bir dünya vardı. Bu
dünyada pambıq kimi yumşaq buludların üstündə balaca,
qəşəng evlər vardı. Bu evlərdə şipşirin körpələr yaşayırdı.
Hər tərəfi gözəl qoxu bürümüşdü-körpələrin qoxusu. Hər
tərəfdən qığıltı səsləri, körpə gülüşləri eşidilirdi.
Bu gün hava gözəl idi. Körpələr ayaqlarını sallayıb,
buludların üstündə oturmuşdular. Birdən uzaqdan birinin
gəldiyini gördülər. Buludlara tərəf uzanan yolda balaca,
laaap balaca bir körpə gəlirdi. Ayağının biri yox idi.
Qollarının ikisi də kəsilmişdi. Başından qan axırdı. Çox
yorğun idi körpə. Çox ağlamışdı körpə. Dünyadan
qayıdırdı körpə. Gəlib buludların yanına çatdı.
-Hardan gəlirsən?
-Dünyadan.
-Niyə qayıtdın?
-Məni istəmədilər.
-Bəs, ayaqlarına, qollarına nə olub?
Körpə yerdə oturub sıyrılmış boynunu yana əydi. Qan
damcıları sıxılıb üzü aşağı süzülməyə başladı.
-Atamla anam məni çağırandan sonra yerə endim. Anam
qarnında mənim üçün rahat yataq düzəltmişdi. Orda
günlərim gözəl keçirdi. Anam məni sığallayır, əzizləyirdi.
Deyirdi ki, yolumu səbirsizliklə gözləyir, məni çoxxx, lap
çox istəyir. Anama güvənirdim, onun qarnında xoşbəxt
yaşayırdım. Atam da məni çox sevirdi.
Anamın qarnından öpüb, bu sonsuz sevgiyə görə məni
kövrəldirdi.
Mən fərəhli idim, ümidli idim. İşıqlığa çıxandan sonra
onların ağıllı balası olacaqdım, onlar həmişə mənimlə
fəxr edəcəkdilər. Mən böyüyüb çox məşhur bir yazıçı
olacaqdım, kitablarım dünyanın dörd bir yanına
yayılacaqdı. Atamla anam hər yerdə hörmətlə
qarşılanacaqdı. Mən insanları, ailəmi çox sevəcəkdim.
Bütün bunları onlara deməyə o qədər tələsirdim ki! Amma
bir gün atamla anam daha məni sığallamadı. Anamın
içinə axıtdığı göz yaşları mənim
dünyada pambıq kimi yumşaq buludların üstündə balaca,
qəşəng evlər vardı. Bu evlərdə şipşirin körpələr yaşayırdı.
Hər tərəfi gözəl qoxu bürümüşdü-körpələrin qoxusu. Hər
tərəfdən qığıltı səsləri, körpə gülüşləri eşidilirdi.
Bu gün hava gözəl idi. Körpələr ayaqlarını sallayıb,
buludların üstündə oturmuşdular. Birdən uzaqdan birinin
gəldiyini gördülər. Buludlara tərəf uzanan yolda balaca,
laaap balaca bir körpə gəlirdi. Ayağının biri yox idi.
Qollarının ikisi də kəsilmişdi. Başından qan axırdı. Çox
yorğun idi körpə. Çox ağlamışdı körpə. Dünyadan
qayıdırdı körpə. Gəlib buludların yanına çatdı.
-Hardan gəlirsən?
-Dünyadan.
-Niyə qayıtdın?
-Məni istəmədilər.
-Bəs, ayaqlarına, qollarına nə olub?
Körpə yerdə oturub sıyrılmış boynunu yana əydi. Qan
damcıları sıxılıb üzü aşağı süzülməyə başladı.
-Atamla anam məni çağırandan sonra yerə endim. Anam
qarnında mənim üçün rahat yataq düzəltmişdi. Orda
günlərim gözəl keçirdi. Anam məni sığallayır, əzizləyirdi.
Deyirdi ki, yolumu səbirsizliklə gözləyir, məni çoxxx, lap
çox istəyir. Anama güvənirdim, onun qarnında xoşbəxt
yaşayırdım. Atam da məni çox sevirdi.
Anamın qarnından öpüb, bu sonsuz sevgiyə görə məni
kövrəldirdi.
Mən fərəhli idim, ümidli idim. İşıqlığa çıxandan sonra
onların ağıllı balası olacaqdım, onlar həmişə mənimlə
fəxr edəcəkdilər. Mən böyüyüb çox məşhur bir yazıçı
olacaqdım, kitablarım dünyanın dörd bir yanına
yayılacaqdı. Atamla anam hər yerdə hörmətlə
qarşılanacaqdı. Mən insanları, ailəmi çox sevəcəkdim.
Bütün bunları onlara deməyə o qədər tələsirdim ki! Amma
bir gün atamla anam daha məni sığallamadı. Anamın
içinə axıtdığı göz yaşları mənim
Cəmi 1840 nəfər oxuyub
Bəyənən (471) | Bəyənməyən (316)
