Məzarda dəhşətli bir gecə

Məzarda dəhşətli bir gecə


cəsədindən başqa bir şey yox idi. Güc toplayıb, daşı itələməyə yenə cəhd etdim, ancaq alınmırdı. Sanki, arxasında kimsə durub, açılmasına icazə vermirdi. Yenidən ağlamağa başladım. Artıq qorxuda yavaş-yavaş keçirdi. Birdən çöldə ərəbcə dua və ağlaşma səsləri eşitdim. Səsi eşidər, eşitməz qışqırmağa başladım, ancaq heç kim eşitmirdi. Yoxsa mən də ölmüşdüm?! Atamın yanına dəfn etmişdilər məni?! Ağlımı qaçırırdım az qala. Bu molla Ceyhunun səsi idi. Səsə diqqətlə qulaq asanda belə bir səs eşitdim: " Fətəli oğlu Vazehə əl-fatihə". yerimdən dik atıldım, başım sərdabənin divarına dəydi. "Ölməmişə, mən ölməmişəəəəəəəəəəəəəəəm" - deyə fəryad etdim, ancaq cifayda. Qəflətən, qaranlıq sərdabənin içini işıq bürüdü. İşıq çox parlaq olduğundan gözlərim qamaşırdı. Gözlərim işığa alışdığında, atamın cəsədinin tərpəniyini gördüm. Dəyanmadan sirkələnirdi. Əlləri ilə kəfəni cırıb,içindən çıxdı. Elə hey qorxumdan qışqırırdım. Ağlımı qaçırırdım. Atamın üzü gömgöy idi. Mən qışqıra-qışqıra əlimlə daşı itələyirdim. Yenə də nəticəsiz qalırdı. Gözlərimi bərkdən yummuşdum. Atamın səsini eşitdim:
- Burdan çıxa bilməzsən. Məni tək qoymadığın üçün sağol.
- Necə olur bu, Allahım kömək elə. - Allaha inanmırdım, ancaq indi ondan imdad diləyirdim.
- Sən də ölüsən artıq.
- Mən ölməmişəm...ölməmişəm.
- Sağlığımda yanımda ola bilmədin, indi ölü olarkən birlikdəyik.
- Ata, səni çox sevirəm. Hər gün gözləyirdim ki, məni çağırasan. Ancaq, heç vaxt axtarmadın.
Atam sürünə, sürünə mənə yaxınlaşırdı, mən qışqırırdım. O məni qucaqlayırdı. Hələ də çöldən ərəbcə dua səsləri gəlirdi. Atam dizimdən tutub mənə sarıldı və dedi:
- Mən də səni sevirdim. Ancaq, haqqımı
<< 1... 4 5 [6] 7 8 >>
Cəmi 2371 nəfər oxuyub
Dostlarınla Paylaş

Saytda 122 nəfər
Top.Mail.Ru
©Tatli.Biz 2010-2024