HEÇ EYBİ OLMASIN? - Lətifələr

Molla Nəsrəddin günlərin birində evlənib, bir qıçı çolaq, bir gözü
kor, dişləri tökülmüş, keçəl, qozbel bir arvad alır. Haman arvadı
tanıyan dostlarından biri soruşur ki:
– Molla, bu çolaq arvadı niyə aldın?
Molla deyir:
– Çolaq yaxşıdır, qardaş! Çox gəzməz. Qaxılıb oturar evdə.
– Yaxşı, axı gözünün də biri kordur.
– Baxma, o da yaxşıdır. Tutduğum işlərin yarısını görər, yarısını
yox.
– Bəs dişləri? O da yoxdur axı.
Molla deyir:
– Eh, onsuz da evdə yeməyə bir şey tapılmır.
– Keçəlliyinə nə deyirsən?
– Keçəl yaxşıdır, mənim o qədər pulum harda idi ki, həftədə bir
girvənkə xına alam.
– Yaxşı, Molla, bəs bu qozbelliyinə nə sözün var?
Molla deyir:
– Sən də qəribə, insafsız adamsan ha... Deyirsən bu zalım qızının
heç bir eybi olmasın?