Sevgim...

Sevgim...


yazıram.
Şama baxıram o da mənə bənzər, arada titrəyir sonra
sakitləşir, yanıb-yanıb əriyib sonra da öz taleyi ilə
barışır. Mən sənin üçün o isə zülmət üçün. Kaş mən də
sənin otağında şam kimi yanıb qaranlığı qovub sənin
məni tirən gözlərinə işıq saçaydım. Mən sənin üçün şam
kimi deyil günəşdən də çox yandım. Sən isə məni heç
şam tək belə sevmədin. Bu günlərdə son məndə olan
şəklini cırıb atdım. Sonra çox peşman olub parça–parça
olmuş şəkli toplayıb yapışdırdım. Sanma ki, bu sənə olan
sevgimdəndir yox canım sənə olan sevgim öldü. Sadəcə
bu parça-parça olan şəkil sənə olan sevgimin məzarının
baş daşı oldu. Niyə sən belə əlçatmaz oldun, xeyr elə də
böyük deyilsən sadəcə mən yüksəklərdən yerə dəydim.
Qarşılıqsız məhəbbət bir qanadı sınmış quşa bənzəyir.
Mən isə iki qanadı sınmış halda özümü zirvələrdən yerə
atdım, bildim paran parça olacam yəni sənin uğrunda,
sənin yolunda, qəm qayalarına çırpındım çapaladım can
verdim. Öz sevgimə heyran oldum. Sənə olan sevgimi
sevdim. Mən səni bax belə sevdim belə deyirlər ki səni
ölənəcən sevəcəm, bizi ancaq ölüm ayıra bilər, anla ki,
məndən ölüm belə ayıra bilməz. Çünki, cismim – cismini
deyil tək qəlbim-qəlbini yox ruhum – ruhunu sevdi. Bizi
əməllərimizə görə yalnız Allah ayıra bilər. Oda ki, sən
cəhənnəmlik olsan yerinə mən yanaram. Səni özümdən
də çox sevdim. Yazdığım bu məktublar sənlə olan son
təsəllimdir. Bir gün məndən sənə məktublar kəsilsə bil ki,
ya mən ölmüşəm yada sənə olan sevgim. Hər halda mən
ölmüş olaram. Çünki, sənə olan sevgim ölməzdir.
<< 1 [2]
Только 2707 человек читают
Поделиться с друзьями

На сайте 74 человек
Top.Mail.Ru
©Tatli.Biz 2010-2024