Fransa, ihtilalin ardından Direktuvar yönetim biçimi altında yönetiliyordu. Fakat Direktuvar yönetimi altındaki Fransa, 1799'da çeşitli nedenlerle büyük bir ekonomik krize sürüklendi. Direktuvar yönetiminden memnun olmayan halk, umudunu orduya bağladı. Napolyon, Mısır seferinin başarısızlıkla sonuçlanmış olmasına rağ­men, başlangıçta elde ettiği zaferlerin halk tarafından kendisine olan sevgiyi artırmış olmasından dolayı Paris’e döndüğünde bir kahraman gibi karşılandı.^[1] Bu sırada Napolyon, Direktuvar yönetimini yıkarak Jakobenleri kendi li­derliğinde tekrar yönetime getirmek isteyen din adamı ve yöneticilerden biri olan Abbé Sieyès’ın darbe girişiminden ha­berdar haldeydi. Abbé Sieyès Direktuvar’ın beş üyesinden biri olmasına karşın Direktuvar'ın, Fransa yönetimi için yetersiz kaldığını düşünüyordu. Napolyon Paris'e döndüğünde, birlikte bir darbe planı yaptılar. Bu darbe planında Talleyrand ve Lucien Bonaparte de bulunuyordu.^[1] 9 Kasım 1799'da Lucien Bonaparte Konsüllere, Jakobenlerin darbe planı olduğunu ve planlarını gerçekleştirmelerine ramak kaldığına dair bir yalan söyledi. Bu yalan sayesinde Konsüllerin güvenlikleri hakkında endişe duymalarına neden oldu ve St. Cloud'a taşınmaya ikna oldular.^[2] İki konsülün güvenliğini sağlaması için Napolyon atandı ve tüm yerel askerlerin hakları Napolyon'a verildi.^[2] Ardından konsüllerden 3'ü istifa etti. Müteakip olarak Direktuvar yönetimi yerine üç konsül yönetimi olacak şekilde yürürlüğe yeni bir anayasa girdi. Üç konsül olarak Sieyes, Ducos ve Napolyon atandı. Fakat çok geçmeden Napolyon tüm iktidarı kendisine sağladı.