Deneysel müzik, yapısında alışılmadık ögeler içeren müzik eserlerine verilen genel bir tanımlamadır.

Terim 20. yüzyılın ortalarında özellikle Avrupa ve Kuzey Amerika'da yayılmıştır. Müzikte rastlantı ögelerini kullanan John Cage, deneysel müzik terimini kullanan ilk bestekârlardandır. 1953'te Fransa'da Pierre Schaeffer; teyp müziği, musique concrète ve elektronische Musik'i birleştiren kompozisyonel eylemleri tanımlamak için musique expérimentale terimini kullanmaya başladı. 1950'lerde ABD'de deneysel müzik terimi; Lejaren Hiller gibi bestecilerle ilişkilendirilen bilgisayar kontrollü kompozisyonu tanımlamak için kullanılmıştır. Ayrıca Harry Partch ve Ivor Darreg gibi müzisyenler mikrotonal müzikle ilgilenmiştir ve bunun için birtakım deneysel müzik enstrümanları geliştirmişlerdir.