Diskursiv — hissi, bilavasitə intuitiv olandan fərqli olaraq mücərrəd, vasitəli, məntiqi və əyani olandır. Latınca "discursus" sözündəndir, mənası mühakimə deməkdir. Həqiqətlərin bilavasitə və vasitəli(sübut əsasında qəbul edilən) həqiqətlərə bölünməsi hələ Platonda və Aristoteldə təsadüf edilir. "Diskursiv" termininə isə Akvinalı Fomada rast gəlinir. Metafiziklər ya diskursiv təfəkkürün (Yakobi və. b) rolunu inkar edir, ya da həmin rolu şişirdirdilər (X. Volf və. b)^[1]