Nikita Biçurin

Nikita Biçurin
Nikita Biçurin
Doğum tarixi	29 avqust (9 sentyabr) 1777 və ya 27 avqust 1777
Vəfat tarixi	11 (23) may 1853[…] (75 yaşında)
Vəfat yeri	Sankt-Peterburq, Rusiya imperiyası;
Dəfn yeri	Lazarev qəbiristanlığı[d];
Fəaliyyəti	tədqiqatçı-səyyah[d], tarixçi, missioner, coğrafiyaşünas, keşiş
Üzvlüyü	Peterburq Elmlər Akademiyası;
	Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Nikita Yakovleviç Biçurin (29 avqust (9 sentyabr) 1777^[1]^[2] və ya 27 avqust 1777^[3] – 11 (23) may 1853^[1]^[2]^[…], Sankt-Peterburq) — türkoloq, Pravoslav Rusiya kilsəsi (1802–1823) arximandriti; şərqşünas və səyyah, Çin dili biləni, rus çinşünaslığının banilərindən biri, ümumavropa şöhrətini almış birinci rus çinşünası.

Həyatı redaktə

Milliyətcə çuvaşdır.

Fəaliyyəti redaktə

XIX əsrin rus şərqşünası, türkoloqu bir çox Asiya xalqlarının tarixinə dair məlumatlar toplamış N. Y. Biçurin (İakinf) isə Oğuz xanın tarixi şəxsiyyət olmasını birmənalı şəkildə təsdiqləyir və onun eramızdan əvvəlki III–II minilliklərdə yaşadığını göstərir.^[4]

Əsərləri redaktə

Записки о Монголии. Т.1–2 . — СПб., 1828. — 339 с.
История первых четырех ханов из дома Чингисова. — СПб., 1829.
Описание Чжунгарии и Восточного Туркестана в древнем и нынешнем состоянии. — СПб., 1829.
Китайская грамматика. — Кяхта, 1831. — 32 с.
История Тибета и Хухунора с 2282 г. до Рождества Христова 1227 г. / пер. с кит. монахом Иакинфом Бичуриным: в 2 ч. — СПб., 1833.
Историческое обозрение ойратов или калмыков с XV столетия до настоящего времени. — СПб., 1834.
О шаманстве // Отечественные записки. — 1839. — № 6. — С. 73–81.
Забавные известия о России в китайской географии // Санкт-Петербургские ведомости. — 1840. — № 188.
Китай, его жители, нравы, обычаи. — СПб., 1840.
Отрывки из путешествия по Сибири // Русский вестник. — 1841. — Т. 4, № 10. — С. 74–94.
Замечания на статью под заглавием: "Шесть сцен Ононского пастуха" // Москвитянин. — 1844. — Ч.2, № 4. — С. 330–337.
Китай в гражданском и нравственном состоянии, 1848
Географический указатель мест на карте к истории древних среднеазийских народов. — СПб.,1851. — 115 с.
Собрание сведений о народах, обитавших в Средней Азии в древние времена: в 3 ч. — СПб, 1851.
Автобиографическая записка // Ученые записки АН по 1 и 3 отд. — 1865. — Т.3, вып. 5. — С. 665–672.
Прогулка за Байкал // Телескоп. — 1883. — Ч.13, № 4. — С. 559–571.
Из китайских представлений о России // "Арабески" Истории. Т. 2: Русский разлив. — М.,1906. — Вып. 3–4. — С. 262–266.
Байкал // Северные цветы на 1832 год / изд. подгот. Л. Г. Фризман. — М.,1980. — С. 34–42.

Həmçinin bax redaktə

Türkologiya

İstinadlar redaktə

↑ ¹ ² ³ ⁴ Веселовский Н. Иакинф (Бичурин) (rus.). // Русский биографический словарь СПб: 1897. Т. 8. С. 153–155.
↑ ¹ ² ³ ⁴ Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
↑ ¹ ² Сотрудники Российской национальной библиотеки (rus.).
↑ N. Y. Biçurin-İakinf. Sobranie svedeniy o narodax, obitavşix v Sredney Azii v drevnie vremena. M.-L., 1950. str.-225.

Xarici keçidlər redaktə

Rus dilində bioqrafiyası

[_f6754ad846e04eae-1] ¹ ² ³ ⁴ Веселовский Н. Иакинф (Бичурин) (rus.). // Русский биографический словарь СПб: 1897. Т. 8. С. 153–155.

[_b2af224462678c6c-2] ¹ ² ³ ⁴ Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.

[_d619d8c25f863a18-3] ¹ ² Сотрудники Российской национальной библиотеки (rus.).

[4] N. Y. Biçurin-İakinf. Sobranie svedeniy o narodax, obitavşix v Sredney Azii v drevnie vremena. M.-L., 1950. str.-225.

[1]

[2]

[3]

[4]

Nikita Biçurin Haqqinda Melumat - Vikipedia