Antonio Labriola (2. 7. 1843, Kassino-2. 2. 1904, Roma)—ilk italiyan marksisti, filosof, publisist, sosialist hərəkatı xadimi. 1874 ildən Roma universitetinin professoru idi. 90-cı illərin əvvəlində burjua demokratizmi və Hegel idealizmi ilə əlaqəni kəsərək marksizm mövqeyinə keçmişdi. 1890-cı ildən F. Engelslə yazışırdı. İtaliya Sosialist Partiyasının yaradılmasına (1892) kömək göstərmiş, lakin onun fəaliyyətində iştirak etməmişdir. Labriolanın əsərlərində tarixi inkişafın həlledici amili, siniflər və sinfi mübarizə, xalq kütlələrinin və şəxsiyyətini tarixdə rolu, dövlət, inqilab və s. problemlər tədqiq olunmuşdur. Antonio ictimai inkişafın əsl hərəkətverici qüvvələrini açıb göstərməyə tarixi materialistcəsinə anlayışın başlıca vəzifəsi sayırdı. Sosialist hərəkatı ilə marksizm nəzəriyyəsinin əlaqəsinin zəruriliyi fikrini inkişaf etdirmişdir. "Kommunist Partiyasının Manifestini" ictimai elmdə çevriliş kimi qiymətləndirmişdir. Labriolanın proletariat diktaturası haqqında təlimi, proletar partiyasının fəhlə sinfi və onun müttəfiqləri ilə qarşılıqlı əlaqəsinin əhəmiyyətini, milli məsələni düzgün başa düşməmişdi. Labriolanın ideya irsi İtaliyada marksist fikrin sonrakı inkişafına böyük təsir göstərmişdir.^[1]

Antonio Labriola
it. Antonio Labriola
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi	2 iyul 1843
Doğum yeri	Kassino
Vəfat tarixi	2 fevral 1904 (60 yaşında)
Vəfat yeri	Roma
Dəfn yeri	Roma protestant qəbiristanlığı[d]
Vətəndaşlığı	İtaliya krallığı
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar