Atalar Sözləri və Məsəllər

• İyi ilə kötü hara, altın ilə tünç hara. (Türk atalar sözü)

• İftira ad tutmasada iz buraxır (Türk atalar sözü)

• İzah etsəniz unudaram, Göstərsəniz xatırlayaram, Etdirsəniz anlayaram. (Çin atalar sözləri)

• İtin ağzından fil dişi tapa bilməzsən. (Çin atalar sözləri)

• İnanc insanı özündən alıb özgə bir şeyə çevirər.

• İgidlik ondur, doqquzu qaçmaq, biri aradan çıxmaq.

• İki ayaq bir başmağa girməz, amma girdirəllər.

• İki evi bir elədik, düyünü batman yarım.

• İşləyən dəmir işıldar

• İşləri qarıla, sonra yarıla.

• İstədiyini danışan, istəmədiyini eşidər.

• İnsan bir işə etməsə həvəs, bütün əziyyəti gedəcək əbəs.

• İtdən qaçdıq qurda düşdük.

• İgidin yaraşığı sınaqdır.

• İlan getsin balasi da daliycan

• İşləməyən dəmiri pas tutar.

• İş ustasından qorxar.

• İgid odur atdan düşə atlana,
İgid odur hər yaraya qatlana.

• İş insanı safa çıxardar.

• İgid odur, hər əzaba qatlana,
İgid odur, atdan düşə atlana.

• İş bədənin cövhəridir.

• İşə başlamaq işin yarısıdır.

• İş görənlə iş gördürən yarıdır.

• İtin duası müstəcəb olsaydı, göydən yerə ət yağardı.

• İpək bir, sağan iki.

• İnsanı geyiminə görə qarşılayıb ağlına görə yola salarlar

• İnanma, aldanma(: tovlanma).

• İylənmiş ət buza neynər, duza neynər.

• İki könül bir olunca, samanlıq seyrangah olur.

• İki üzlü savaşma – bir üzü savaşa qoy - o bir üzü barışa.

• İş var dağ ardında olsun, yer altında olmasın, işdə var yer altında olsun, dağ ardında olmasın.

• İşə girən min olar, minin başı bir olar.

• İt qudursa, yiyəsin qapar.

• İtdə geddi ipdə geddi.

• İti quyruğundan bağlamazlar.

• İlan hara əyri getsədə, öz yuvasına düz gedər.

• İşlənməyən dəmiri pas tutar.

• İşlək at arpasını artırar.

• İş saqqala qalsa, keçiyə də axund deyərlər.

• İçdin üzüm suyunu,
Tökdün üzün suyunu.

• İnsan olmayan insan qədrini nə bilər?!

• İstəyirsən bal çörək - al əlinə bel, kürək...

• İlan adamın topuğunu, adam ilanın başını gözlər

• İşi başlayan yarıda qoymaz.

• İtlə dost ol, çomağını əlində saxla

• İstəyirsən bol çörək-al əlinə bel, kürək...

• İş insanın cövhəridir.

• İki gözü var idi, birini də borc elədi.

• İstəyən çatır, dilənən qalır.

• İstəyin güclü olmasa oğul, gücün istəkli olsun.

• İşçi gəlir iş yarıtır, işsiz gəlir, baş ağrıdır.

• İşıq gəlsə qaranlıq köçər.

• İtin bacanağı çox olur, qudası yox.

• İt ilə it dalaşdı, qurd körpünü aşdı.

• İlan öz əyrisin görməz.

• İşi düşsə arar məni, işim düşsə qovar məni.

• İt hürə - hürə qocalar.

• İynə çuvalda, dəvə palazda gizlənməz.

• İmam əzizdir, qara pul imamdan da əzizdir.

• İlan yeddi qardaş olar.

• İt hürsə, bülbül susar.

• İtə hörmət edərlər – yiyəsi xatirinə.

• İstəyirsən qocalıqda hörmətin olsun cavanlıqda qocalara hörmət elə.

• İt qapmaz, at təpməz demə.

• İt ilə yatan, bit ilə qalxar.

• İtə səlam, dəliyə sual olmaz.

• İsraf haramdır.

• İş işdən keçəndən sonra tumanbağını bərkitməyin nə mənası var?

• İti quyruğundan tutmazlar.

• İşi işə bənd elə, görən desin habelə.

• İlan adamın topuğun, adam ilanın başın çalar.

• İki günlük ömrü olan üç gün yaşamaz.

• İki əlin səsi var!

• İki göz, biri əyri, biri düz.

• İşçi işdə gərək!

• İşsizlik yoxsulluğun anasıdır.

• İşsizlik arsızlıq gətirər.

• İştaha diş altındadır.

• İşlərin mayası o tünbətündür.

• İşləmək dərdindən yeməyə həsrət canım.

• İşləmək adamı safa çıxardar.

• İşləməyən dişləməz.

• İşlək keçəl qız ərə gedər, pinti – gora.

• İşləyənlə işləməyəni bir ayağa yazmazlar.

• İşləyən olsun, iş tapılar.

• İşləyən inci taxar, işləməyən yandan baxar.

• İşləyən dişlər, işləməyən kişnər.

• İşləyən dəmir pas tutmaz.

• İşləyən açar parıldar.

• İşləyən atı tövlədə bağlasan cəngi olar.

• İşlə nökər kimi, ye ağa kimi.

• İşlə – dişlə.

• İşığı var, istisi yox.

• İşığa gəlirlər!

• İşığa kor baxım!

• İşıq üzü görünmür.

• İşinə yaxşı baxarsan, iş də sənə yaxşı baxar.

• İşin canını iş alar.

• İşin düşdü sarıq başa, başın dəyər daşdan daşa, yapışginən əyri xışa, get o başa, gəl bu başa.

• İşin düşdü arvada, ölən gününü sal yada.

• İşim şuluqdur.

• İşi halətlə görərlər, höcətlə görməzlər.

• İşi işə bənd elə, görən desin ha belə!

• İşi əndazədə gör.

• İşi düşəndə arar məni, işim düşəndə qovar məni.

• İşi allaha qalıb.

• İşə xor baxma, boynuva torba taxar.

• İşə getməyən oğlum olunca, cütə gedən öküzüm olsun.

• İşə bax, sular baş yuxarı axır.

• İşə bax, ala qarğa şux tərlanı bəyənmir.

• İşə bax, ağılsız ağıllının başına ağıl qoyur.

• İşə bağlı – zəhmətə bağlı.

• İş tərsə gələndə tər halva diş çıxardar.

• İş olan yerdə nöqsan da olar.

• İş görənindir.

• İş kələfin ucunu tutmaqdadır.

• İş yuxu görəndə deyil, yuxu yozandadır.

• İş yiyəsi işdə gərək!

• İş işi açar.

• İş içində iş var.

• İş ilə zarafat olmaz.

• İş ərəb sacına döndü.

• İş igidlər başına gələr.

• İş əlindən yeməyə həsrət canım.

• İş danışıqdan keçər.

• İş işdən keçib!

• İş bilən müşküldə qalmaz.

• İş başından aşınca, dövlət cibindən daşar.

• İş başdan aşıb.

• İş başqa, söz başqa.

• İş bacaranın, aş yeyənindir.

• İş adamın cövhəridir.

• İş adamı bəyan eylər.

• İçmə çaxırı, açar paxırı.

• İçmə namərd əlindən su abi-həyat olsa da.

• İçim məni yandırır, bayıram özgəni.

• İç dedilər, çeşməni qurut demədilər.

• İçdim üzüm suyunu, tökdüm üzüm suyunu.

• İftira dağdan ağırdır.

• İtlər bizə, qurdlar bizə, sağsağanlar çırtlar bizə.

• İtini haya öyrətmə, qonşunu – paya.

• İtin peşəsi hürməkdir.

• İtin könlünə qalsa, gündə bir leş yeyər.

• İtin ətini yeyərəm, qəssabın minnətini çəkmərəm.

• İtin əbləhi qaysavadan pay umar.

• İtin duası qəbul olsa, göydən ət yağar.

• İtin dirisi nədir ki, ölüsü nə ola?

• İtin dilini bilir.

• İtin quyruğunu qəlibə salsan düzəlməz.

• İtin qudursun, çaqqal!

• İtin qohumu it olar.

• İtin qabağından qalanı alsan yeməz.

• İt özüdür, qurdu mənə göstərir.

• İt otaran nəvəsidir.

• İt olsun, yiyəsinin qapısında olsun.

• İt olsun, komasında hürsün.

• İt oyun ilə, qurd qoyun ilə.

• İt oğludur, qurd basır.

• İt nə görsün, nə də hürsün.

• İt nədir ki, yunu nə olsun?

• İt getdi, qurd gəldi.

• İt kölkəsindən qorxar.

• İt kökündəyəm, kəllə-paça ütürəm.

• İt kimi nə yeyər, nə yedirdər.

• İt kimi yeddi canı var.

• İt kimi quyruq bulayır.

• İt yiyəsini tanımır.

• İt də öz yediyini qusar.

• İt itin quyruğunu basmaz.

• İt itə buyurar, it də öz quyruğuna.

• İt it ilə dalaşanda, qurd körpünü aşar.

• İt it ilə boğuşdu, yolçuya girəvə düşdü.

• İt ilxısı - köpək sürüsü.

• İt yanına bəy kimi, bəy yanına it kimi.

• İt əppəyə həris olar, uşaq – məhəbbətə.

• İt əl çəkdi, molla əl çəkmədi.

• İt əlindən sümük gəmirmək olmur.

• İt əzabı çəkir.

• İt də öz qapısında ağadır.

• İt dəftərində adı yoxdur.

• İt dəm vuran ayranı kim içəcək?

• İt dəvəyə hürər, dəvə eşitməz.

• İt qursağı yağ götürməz.

• İt qulağını kəsəndən qorx.

• İt quduranda yiyəsini də qapar.

• İt qorxduğu yerə hürər.

• İt bir parça çörəyə də qane olar.

• İt bilir xurcunda nə var, çoban da bilir itə nə verəcək.

• İt balası it olur.

• İt ardına düşən, leş üstünə çıxar.

• İt araba kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir.

• İt aparan olsun!

• İt aya hürər, başına bəla gətirər.

• İsti çörək təndirdən, minnəti yox pendirdən.

• İsti-soyuq bilmir.

• İsti sevən tüstüsünə dözər.

• İstək gözdə olar.

• İstəyirsən bal-çörək, al əlinə bel-kürək.

• İstədiyini söyləyən, istəmədiyini eşidər.

• İstədiyim yar idi, yetirdi pərvərdigar.

• İstədi qaşın düzəldə, vurdu, gözün çıxartdı.

• İslanmış cücəyə dönüb.

• İslanmışın yağışdan nə arı (pakı)?

• İslandıq, quruduq, sel bizə neylər?

• İsa tək kişiyə, verib bir eşşək, eşşək tək kişiyə

• İsa öz yerində, Musa öz yerində.

• İrz puldan qiymətlidir.

• İrz (ismət) insanın qanbahasıdır.

• İpini eşiblər.

• İpin uzunu yaxşıdır, dilin qısası.

• İpək necə xar olub, eşşəyə çuval olub!

• İnsafı olmayanın imanı da olmaz.

• İnsaf dilin yarısıdır.

• İnsaf qanunların anasıdır.

• İnək su içər – süd olar, ilan su içər – zəhər.

• İnək kimi süd verməyən, öküz kimi kotan sürər.

• İnəyin üzünə bax, südünü sağ.

• İnəyin buynuzuna baxarlar, qızın – üzünə.

• İnəyi olana nisyə dol verərlər.

• İnəyi itən soraq eylər.

• İndi ki, nisyədir, astarını gülü-xəndan elə.

• İndiyəcən yeddi kəfən çürüdüb.

• İndi itər, yengədə bitər.

• İlxıçının qazancı havayı minməkdir.

• İntiqam almağa tələsmə.

• İnsanlar danışmaqdan qalanda, daşlar danışmağa başlar.

• İnsanın gözünü bir ovuc torpaq doyurar.

• İnsanın zilləti də, izzəti də öz əlindədir.

• İnsanın əti yeyilməz, dərisi geyilməz, ancaq şirin dili gərək!

• İnsanın dili sandıq, dodaqları qıfıl olmalıdır.

• İnsanın dəlisi daşa güc eylər, öküzün dəlisi – başa.

• İnsanın bir özü, bir sözü.

• İnsanı şöhrətləndirən əməlidir.

• İnsanı yaşadan arzu ilə ümiddir.

• İnsan çiy süd əmib.

• İnsan xain olmasa, heyvan damğanı neylər?

• İnsan səy və qeyrəti ilə tanınar, bəzəyi ilə tanınmaz.

• İntelligent Həsən!

• İnsan məxluqatın əşrəfidir.

• İnsan olmayan insan qədrini bilməz.

• İnsan gərək insana gərək olsun, İnsan gərək hər an gərək olsun.

• İnsan insana lazım olar.

• İnsan döyüş meydanında tanınar.

• İnsan dostunu, düşmənini tanımalıdır.

• İnsan daşdan bərk, güldən zərifdir.

• İnsan qocaldıqca aynaya baxmağı az istər.

• İlmənin ucunu tutanda iş yoluna düşər.

• İllər qocaltmaz insanı, qüssə qocaldar.

• İlin axır çərşənbəsi kimiyə düşər, kimiyə yox.

• İlkin var – mülkün var.

• İlk atılan daş uzaq gedər.

• İlqarından dönən namərddir.

• İlqar imandadır.

• İlanın zəhləsi yarpızdan gedər, o da bitər yuvasının ağzında.

• İlanın quyruğunu yox, başını əzərlər.

• İlanın quyruğunu basmasan sancmaz.

• İlanın başını özgə əli ilə əz.

• İlanın başı ağrıyanda, yolun ortasında yatar.

• İlanın ayağını, qarışqanın gözünü, mollanın çörəyini, heç kəs görməyib.

• İlanın ağına da lənət, qarasına da.

• İlanı sən tut, mən gözünü çıxardım.

• İlanı görənə lənət, görüb öldürməyənə lənət, öldürüb basdırmayana lənət!

• İlanı yuvasında öldür.

• İlanı yaralı buraxmazlar.

• İlana balası qənim olar.

• İlana ağunu kərtənkələ verər.

• İlan çıxdığı bacanı yaxşı tanıyar.

• İlan üzdən xal-xal olur, insan içəridən.

• İlan ulduz görməsə ölməz.

• İlan torpağı mürur ilə yeyər.

• İlan öz qonşusunu sancmaz.

• İlan kimi qıvrılır.

• İlan yerisin, balası da dalınca.

• İlan yeyib əcdaha olub.

• İlan yolu əyri gedər, yuvasına düz gedər.

• İlan yatar, düşmən yatmaz.

• İlan ilanı vurmaz.

• İlan əvvəl ovsun qızdıranı sancar.

• İlan deyər: - Mən adamı sancmaram, sancanda elə sancaram ki, eşşək buynuzunda sərçənin südü dərman olsun.

• İlan qabığını dəyişər, xasiyyətini dəyişməz.

• İlan vuran yatar, ac yatmaz.

• İlan vuran ala çatıdan qorxar.

• İlan boğan vaxtıdır.

• İlanın boğazına girən çıxmaz.

• İlan balasını da çalar.

• İlan adamın topuğunu gözlər, adam ilanın başını.

• İlan ağzından qurtardı, qurbağa ağzına düşdü.

• İl xırmansız olmaz.

• İldə başa gəlməyən, dildə başa gələr.

• İl ötər, ay dolanar, şənbə düşər novruza.

• İl var bir günə dəyər, gün var bir ilə.

• İl baharından bilinər.

• İmamzadə piy gətirəni tanıyar.

• İmam şaftalı ağacı deyil ki, hər yerdə bitə.

• İmam tək-tək tapılar, tin başı şümürdür.

• İgidliyin də yeri var.

• İgidin xəncəri qınında qalmaz.

• İgidin (mərdin) mənzili bir olar, namərdin mənzili olmaz.

• İgidin başı qalda gərək!

• İgidin axmağı qılıncını dayısında sınar.

• İgidim igid olsun, kol dibi evim olsun.

• İgidi yaxşı saxlar, yaxşı arvad, yaxşı at.

• İgidə hünərinə görə ad verərlər.

• İgid canlı, kabab qanlı.

• İgid ürəyi haça olar.

• İgid səsinə güc verməz.

• İgid ölər ünü qalar, öküz ölər köpü qalar.

• İgid ölər, adı qalar, müxənnətin nəyi qalar?

• İgid oğul cavan eylər atanı.

• İgid odur ki, apardığını gətirsin.

• İgid odur, atdan düşüb atlana, igid odur, hər əzaba qatlana.

• İgid meydanda məlum olar.

• İgid ləqəbilə tanınar.

• İgid yüz yaşar, fürsət bir düşər.

• İgid yarasına igid qatlaşar.

• İgid yarasız ölməz.

• İgid ya tər altda, ya yer altda.

• İgid ilqarından dönməz, dəvə ovsarından.

• İgid döyüşdə məlum olar.

• İgid qovğasız olmaz.

• İgid basdığını kəsməz.

• İkiüzlü adamdan dost olmaz.

• İkisini də bir ilan sancıb.

• İkisi birə dəyməz, biri – heçə.

• İkinci arvad yamaqdır.

• İki həkimi olan xəstə sağalmaz.

• İki fındıq bir qozu qırar.

• İki nəfər desə ki, sərxoşsan, başını qoy yerə.

• İki nəsihətdən bir sərəncam yaxşıdır.

• İki güləşənin biri basılar.

• İki kişi danışanda, üçüncüsü sən olma.

• İki kəsək bir daşa əvəz olmaz.

• İki yana baxan çaş qalar.

• İki itin arasına bir sümük atmazlar.

• İki əl bir başı saxlamayacaq?

• İki əl bir baş üçündür.

• İki eşşəkdən bir at yaxşıdır.

• İki eşşək bir axurdan arpa yeməz.

• İki eşşəyin arpasını bölə bilmir.

• İki eşit, bir danış.

• İki əli yaxasındadır.

• İki evi bir eləmişik, düyünü batman yarım.

• İki düşün, bir danış.

• İki dostun arasına girməzlər.

• İki dovşan dalınca yüyürən heç birini tuta bilməz.

• İki dişi var qabaqda, çörək qoymaz tabaqda.

• İki dilənçi bir qapıda dilənməz.

• İki dəvə əlləşəndə otluq xarab olar.

• İki qulaq iki eşitmək üçündür, bir ağız bir demək üçün.

• İki qılınc bir qına sığmaz.

• İki qibləyə namaz olmaz.

• İki qapıda gəzən köpək ac qalar.

• İki verməsən, bir ala bilməzsən.

• İki bit, bir birə, kəndxudanı saldılar girə.

• İki başlı heyvandan yox, iki dilli insandan qorx.

• İki baş – dörd ayaq.

• İki baş bir qazanda qaynamaz.

• İki atlı ağam vay, birini xan bağışlayacaqdı, birini də lobya satıb alacaqdı.

• İki at bir ağaca bağlanmaz.

• İki arvadlının donu yırtıq olar.

• İki arvadlının ağzının dadı olmaz.

• İki arvadlı ev bərəkətsiz olar, süpürülməmiş qalar.

• İki ayağın var, ikisini də kirayə elə.

• İki ayaq bir başmağa yerləşməz.

• İki ağız bir olsa, bir ağız heç olar.

• İki adam danışanda üçüncüsü danışmaz.

• İki adam bir adama qoşundur.

• İynənin işini çuvalduz görməz.

• İynəni özünə batırar, çuvalduzu yoldaşına.

• İynəni axtaran dəvəni itirər.

• İynə hara, sap da ora.

• İynə üstündə oturan kimi oturub.

• İynə ucu qədər bir deşik bir küpü boşaldar.

• İynə udmuş köpəyə dönüb.

• İynə torbada qalmaz.

• İynə salsan yerə düşməz.

• İynə olub sancılmısan ətəyimə.

• İynə olub yaxama sancılma.

• İynə gözündən baxaram, cümlə cahanı yıxaram.

• İynə gətir, sap gətir, Şahqulu, yamaq gətir.

• İtin axmağı tula olar.

• İtin alası çaqqalın dayısıdır.

• İtin ayağın basarsan, səni qapar.

• İtin adını çəkdin, ağacı əlinə al.

• İtin ağılsızı qayqanaqdan pay umar.

• İtin ağzına sümük verdilər.

• İtimin qurd dayısı.

• İtib, axtaranı yoxdur.

• İti sahibinə tanıtdırırsan?

• İti öldürənə sürütdürərlər.

• İti məsciddən qovan kimi qovdular

• İti görüm, qurdu görüm, onu görməyim.

• İti yiyəsinə tanıtdırma.

• İti itmiş çobana dönüb.

• İti itə boğdurarlar.

• İti dalıma almışam – qurd qorxusundan.

• İti qurddan seçəndə gəl!

• İti quyruğundan bağlasan durmaz.

• İti qışqırtmasan hürməz.

• İti qaçan atı məhmizləməyin mənası yoxdur.

• İtə hürmək qalar.

• İtə ümid bağladıq, hürməyib evimizi yıxdı!

• İtə də bir çörək borcludur.

• İtə bax, qarpızdan pay istəyir!

• İtə atmağa daşı yoxdur.

• İtdən çox çarıq yığan olmaz, yenə ayaqları yalındır.

• İtdən utanmasan, sahibindən utan.

• İtdən olar – it köpək oğlu.

• İtdən küçük olar, qoyundan – quzu.

• İtdən qurtardıq, qurda rast gəldik.

• İt hürməsə də, quyruğu çömbər gərək.

• İt hürər, karvan geçər.

• İt hürdü, çərçi gəldi, elə bildim, elçi gəldi.

• İt hardan tapa iki əppəyi, birini başı altına qoya, birini yerə.

• İt ular, üstünə (sürüyə) qurd gətirər.

• İt ular, payını gəsər.

• İt sümsümməkdən əl çəkməz.

• İt, sümüyü sevinə-sevinə udar, tamaşadır xirtdəyinə gələndə.

• İt sümüyü ölçüb udar.

• İt pişik kimi yola gedirlər.

• İt pişik ilə yola getməz.

• İynə-iynə, ucu düymə, hoppan-huppan, yarıl- yırtıl su iç, qurtul!

• İynə verərsən, sap da istər.

• İydə varsa, cəhrədə də var, onu əyirən qarıda da var.

• İynə batırana çuvalduz batırarlar.

• İynə aləmi bəzər, özü lüt gəzər.

• İylənmiş suyu içməzlər.

• İyirmi mədaxili, iyirmi bir məxarici olanın vay halına.

• İylənmiş ətə milçək qonar.

• İyirmisində yel çəkən altmışında sızıldar.

• İy bilməyən tula dərisini kola verməz.

• İy bilir.

• İddiası tərlan, özü yapalaq.

• İblis ilə mollanın sirri birdir.

• İt də getdi, ip də getdi.

• İt dəmirçi dükanından nə aparar?

• İstərəm dosta varam, əlim boş, üzüm qara.

• İstək gözdə olar, məhəbbət ürəkdə.

• İstəyənin bir üzü qara, verməyənin iki üzü.

• İstədiyini deyən, istəmədiyini eşidər İstədi çıxa dağ başına, daş düşdü sağ başına.

• İstədi qaşın qayıra, vurdu gözün çıxartdı.

• İnsan istəsə dağı dağ üstə qoyar.

• İnək bir, sağan iki.

• İgidin vurmamazlığına bax, daşın böyüyündən yapışır İlanı Seyidəhməd əli ilə tutur.

• İki qoçun başı bir qazanda qaynamaz.

• İnsan ölər, söz qalar.

• İgid ölər adı qalar, müxənnətin nəyi qalar?

• İgid ölər, adı qalar.

• İgid odur atdan düşə atlana, İgid odur hər yaraya qatlana.

• İgid oğul düşmənə əyilməz.

• İgidlik ondur: biri zordur, doqquzu fənd.

• İgidlik döyüşdə mə'lum olar.

• İgid min yaşar, fürsət bir düşər.

• İgidin ürəyi haça olar.

• İgidin süfrəsi açıq olar.

• İgidin yaraşığı sınağdır.

• İgidin əli işdə gərək.

• İgidin başı qalda gərək.

• İgid ilqarından, dəvə ovsarından.

• İgid igidə xor baxmaz.

• İgid qovqasız olmaz.

• İgid ağzını açmaz, əlini açar.

• İgid arxasında igid gizlənər.

• İşini möhkəm tut, qonşunu oğru tutma.

• İçdin üzüm suyunu, Tökdün üzün suyunu.

• İtdən çox çarıq aparan olmaz, yenə ayağı yalındır.

• İsti aşa soyuq su qatma.

• İnsan olmayan insan qədrin nə bilər!

• İnsan zülmə tabedir.

• İlqarı olmayanın imanı da olmaz.

• İki canbaz bir ipdə oynamaz.

• İgidin igiddən nəyi artıqdır? - Ehtiyatı.

• İş, işi çəkər. (Alman atalar sözləri)

• İşləmək çörək, tənbəllik qıtlıq gətirər. (Alman atalar sözləri)

• İnsan başqaları ilə az, özü ilə çox danışmalıdır. (Danimarka atalar sözləri)

• İlan qovalasa yola, dəvə qovalasa yoxuşa qaç. (Özbək atalar sözləri)

• İt qadından ağıllıdır: sahibinə hürməz (Rus Atalar Sözləri)

• İnsan zəhərli ağac əkdiyini o zaman bilir ki, onun meyvəsini özünə yedirirlər. (Qırğız atalar sözləri)

• İki yaxşı adam düşmən, iki pis adam dost ola bilməz. (Qırğız atalar sözləri)

• İnsan öz taleyinin ardınca gedir. (Şumer atalar sözləri)

• İnsanlar yaşadıqca qocaldıqlarını sanarlar, halbuki yaşamadıqca qocalarlar. (Şotlandiya atalar sözləri)