Atalar Sözləri və Məsəllər

• Ölməkdə incimək yox, yaşamaqda incimək çox.

• Ölməzi tanrı yaratmaz, qırılmazı - çanaxçı.

• Ölmüş atın nalı sökülər, dilsiz elin - başı.

• Ölünü dirildincə, diridə can qalmaz.

• Öləcəklə olacağa, çarə yox.

• Öləni boşla, gələni xoşla.

• Ölü aslan, çaqqal toparı.

• Ölü var söz ölüsü, ölü var göz ölüsü.

• Ölümə güvənən, dirliyin yaxşı yaşar.

• Öncə düşün, sonra danış.

• Öndəkinin səhvini arxadaki bilər.

• Ördək balası, üzəgən olur.

• Öyrənməklə bir iş bitər, biri başlar.

• Ötəri gələn, oturub keçər.

• Öz kölgəsindən qorxan, oğruya yem olar.

• Öz atına qulluqdan qalan, piyada qalar.

• Öz tarazından, daş götürmə.

• Öz yağında qal, öz yağınla piş.

• Öz yerini tap otur.

• Özü ellər mələyi, evim tülkü dələyi.

• Özü üçün yatır, başqalar üçün yuxu görür.

• Öküz böyüyüb dəvə olsa, dəvə böyüyüb dağ olar.

• Öyrənmək baxmaq ilə olsaydı, it qəssab olardı.

• Öz gözünə, tikan əkir.

• Özgə gözlə qız alma, gecə gözlə bez alma.

• Özgəsinə göz qoyan özününkünü itirər.

• Ölmə eşşəyim ölmə, yaz gələr yonca bitər.

• Özgə evində qonaqdan borc istəməzlər.

• Öküzü olana borc gön verərlər.

• Öküzü soyub, qumuzunda bıçağı sındırdı.
(Soyub-soyub quyruğunda bıçağı sındırdı)

• Öz anasını sevməyən, özgə anasını sevməz.

• Ölü cəhənnəmə, təki mollaya pul olsun.

• Özgə kisəsindən pul bağışlamazlar.

• Özünə hörmət et ki, başqaları da sənə hörmət etsinlər.

• Özün bişirmisən, özün də dad.

• Özü doğub, özü də göbəyini kəssin!

• Özgənin sirrini sənə söyləyən, sənin sirrini də özgəyə söylər.

• Özgənin qəlbi qaranlıq gecədir.

• Özgənin atına minən tez düşər.

• Övlad atadan yetim qalmaz, anadan yetim olar.

• Öz günahını başqasında axtarma.

• Özgə malına göz tikən malsız, davarsız qalar.

• Ölünün nəyinəki, dirilər halva yeyir.

• Ördək gəlib qaz olmaz,
Gəlin gəlib qız olmaz.

• Öncə ovla sonra seç.

• Önün anlamayan sonun danlar.

• Özünə hörmət qoymayan, özgəyə də hörmət qoymaz.

• Öz pişiyini aslan görən, özgənin aslanını pişik görər.

• Özünü yorulmuş biləndə dostunu ölmüş bil.

• Özüm yedim yox oldu, özgə yedi çox oldu.

• Özgəni boşla özündən danış.

• Ötüb keçən ömürdür, qocalan insan!

• Örüşündə otla.

• Örəpə qoyunun nə əti olar, nə yunu.

• Örkən üstə darı sərib.

• Örkən nə qədər uzun olsa, yenə də doğanaqdan keçəcək.

• Ördəkdən qaz yerişi tələb eləmək olmaz.

• Ördək öldü – qaz qaldı, sim qırıldı – saz qaldı.

• Ördəyi su ilə qorxutmazlar.

• Ördəyi bağlamağa, ipək gərək, yar ilə oynamağa ürək gərək.

• Ördək ətin, qaz ətin, yeyən bilər ləzzətin.

• Öpürsən öz əlini öp.

• Ömürlər örtülüdür, həm qocaya həm cavana.

• Ömür edən yaşa dolar.

• Ömür deyir qocalmışam, ürək deyir: - Yaşa hələ!

• Ömür qarısa da, könül qarımaz.

• Ömür vəfasızdır, bizi tərk edir.

• Ömür boyu lampa qayırdım, hələ də qaranlıqda qalmışam!

• Ömrünə qəbalə alıb.

• Ömrün bərəkəti yaxşı əməl ilədir.

• Ölçməmiş biçmə.

• Ölüsü ölən bir gün ağlar, dəlisi olan hər gün.

• Ölüsü olan kiridi, yasa gələn kirimədi.

• Ölüsü bir gün, şivəni min gün.

• Ölürsə yer bəyənsin, qalırsa el bəyənsin.

• Ölünün dalınca salat çəkir.

• Ölünün vəsiyyəti özü ilə gedər.

• Ölünü özbaşına qoysan, şıllaq atar kəfəni cırar.

• Ölünü vaxtında ağla, el gələr tünlük olar.

• Ölümə çarə yoxdur.

• Ölümə gedən gəldi, pula gedən gəlmədi.

• Ölümdən başqa hər şeyə çarə var.

• Ölüm haqdır.

• Ölüm haqdan, kəfən Məmməd Cəfər bəydən.

• Ölüm-dirim bizim üçündür.

• Ölüm qaş ilə göz arasındadır.

• Ölüm var ölüm kimi, ölüm var zülüm kimi.

• Ölüm var ki, həyat qədər dəyərli, həyat var ki, ölümdən də bədtərdir.

• Ölülər elə bilir ki, dirilər halva yeyir.

• Ölüyə də yiyə lazımdır, diriyə də.

• Ölüdən şeytan da əl çəkib.

• Ölüdən pay umur.

• Ölüb ölümdən qayıdıb.

• Ölüb ağlayanı yoxdur.

• Ölü gör necə ölüdür, Əzrail də halına ağlayır.

• Ölü kimi yatır.

• Ölü kimdir ki, gorun söyən kim ola?

• Ölü yerdə qalmaz.

• Ölü dağı çəkilər, diri dağı çəkilməz.

• Ölü qəbristandan qayıtmaz.

• Ölü bit deyiləm ki, dırnaq altında qalım.

• Ölü bit deyil ki!

• Ölü aslanın saqqalını yolarlar.

• Ölmüş aslandan diri köpək yaxşıdır.

• Ölmüş eşşək axtarır ki, nalını çəksin.

• Ölmüş dəvənin dərisi bir eşşəyə yükdür.

• Ölmüş ata yük çatmazlar.

• Ölmüş aslana dovşanlar da hücum eylər.

• Ölmək ölməkdir, xırıldamaq nə deməkdir?

• Ölmək istəyirsən köç Mazandarana.

• Ölmək var, dönmək yoxdur.

• Ölməz, itməz Xədicə, görər nəvə-nəticə.

• Ölmə, itmə, qapımızdan getmə.

• Ölkə sahibsiz olmaz.

• Ölkə ki var, onun qabağında şah da acizdir, gəda da.

• Ölkə yansa, canı yanmaz.

• Ölkə abad ikən dəyirman xaraba idi.

• Öləcəksən əgərçi şah olasan.

• Ölər Koroğlu, getməz vətəndən.

• Ölənin cibindən gedər.

• Ölənin borcunu baqqal dirilərə yüklər.

• Ölən üçün qəm yemə, beş bükümdən az yemə.

• Ölən canını qurtarır, vay qalanın halına.

• Ölən öldü diriyə dirilik gərək.

• Ölən öldü, vay qalanın halına.

• Ölən onlardan olsun, bel-kürək bizdən.

• Ölən görməyəcək, qalan görəcək.

• Ölən kim, öldürən kim?

• Öldürsələr qanı axmaz.

• Öldürən ox, günahkar ox atan.

• Öldü var, döndü yoxdur.

• Ögeyin adı bədnam olur.

• Öküzün cütə getməyənini ətlik adına satarlar.

• Öküzün qocalanı dana-buzova qoşular.

• Öküzün qaşqasına dəyərlər.

• Öküzün böyüyü pəyədə qalıbdır.

• Öküzü ölənə yol göstərən çox olar.

• Öküzü öləndən danışma.

• Öküzü öldürüb, qumuzunda bıçağı sındırdı.

• Öküzü yorulana çox söz deyərlər.

• Öküzü buynuzundan, adamı sözündən tutarlar.

• Öküz ölməyincə inəyə qiymət olmaz.

• Öküz ölər, gönü qalar, igid ölər, ünü qalar.

• Öküz öldürüb adını üstümdən götürə bilmirəm.

• Öküz öldü, ortaq ayrıldı.

• Öküz özünə yonca əkəndə başı ağrıyar.

• Öküz olacaq dana bugündən bilinər.

• Öküz gərək cüt ola!

• Öküz kimi yeyir, dana kimi yatır.

• Öküz əhildəməkdən boyunduruq əhildəyir.

• Öküz dəvəcən olanda, dəvə dağcan olar.

• Öküz deyər: - Mən ağama nökərəm.

• Öküz altında buzov axtarır.

• Öyüdü anlayana verərlər.

• Öyrənməyə ar olmaz.

• Özünün yavan çörəyi özgənin plovundan yaxşıdır.

• Özünü xəstə (yorulmuş) bilsən, yoldaşını ölmüş bil.

• Özünü günə verir.

• Özünü gözə soxur.

• Özünə qələmə verən axmaqdır.

• Özünü böyük göstərmək kiçikliyin ən kiçiyidir.

• Özünü başqasından gözləmə, öz ocağının pişiyindən gözlə.

• Özünü başqasına nərdivan eləmə.

• Özünü atan dizinə döyər.

• Özünü atan da birdir, özünü dartan da.

• Özünü alim istəyən cahildən uzaq olar.

• Özünə umac ova bilmir, özgəsinə əriştə kəsir.

• Özünə düşmən öz dostunu itirəndir.

• Özünə qıymadığını, özgəyə qıyma.

• Özündən güclü ilə vuruşma.

• Özündən yuxarı baxanda, özündən aşağı da bax.

• Özündən dövlətli ilə ayaq çəkmə.

• Özündən qolu güclüyə rast gəlməmisən!

• Özündən böyüyə qabarma, bəlkə atandır.

• Özündə olmayanda qonşuya gedərsən, qonşuda olmayanda hara gedərsən?

• Özün fil olsan da, qarışqanı yaddan çıxartma.

• Özün bişirdin, özün də dad.

• Özün bilən yaxşıdır.

• Özümüz bir şey deyilik, adımız təbildə döyülür.

• Özümüz evdə, sözümüz çöllərdə.

• Öz-özünü bəyənən ağam vay!

• Özüm yer eylərəm, gör sənə nə eylərəm.

• Özüm özümə elədim, külü gözümə elədim.

• Özüm öz ağamam.

• Özüm qürbətdəyəm, gözüm vətəndə.

• Özüm qoturam, keçim ki, qotur deyil?

• Özü üçün yeyir, özgəsinə minnət qoyur.

• Özü üçün yatır, özgələrə yuxu görür.

• Özü üçün əriştə kəsə bilmir, özgəyə umac ovur.

• Özü ölçür, özü biçir.

• Özü özünə eyləyəni el yığılsa eyləyə bilməz.

• Özü özünə eyləyənə-çarə yoxdur.

• Özü özünə qəbir qazıyır.

• Özü öz ağasıdır.

• Özü getdi, sözü qaldı.

• Özü kəsir, özü tikir.

• Özü yıxılan özü də qalxar.

• Özü yıxılan ağlamaz.

• Özü yəhər qaşında, gözü ocaq başında.

• Özü yeməz, özgəyə də verməz.

• Özü yazır, özü oxuyur.

• Özü əkir, özü də biçir.

• Özü ədalətli olanın, qazıya ehtiyacı olmaz.

• Özü eşşək, tükü məxmər.

• Özü etdi özünə külü tökdü gözünə.

• Özü deyir, özü də gülür.

• Özü danışar, özü də qulaq asar.

• Özü qoca isə, könlü cavandır.

• Özü qazanmayan mal qədri bilməz.

• Özü bişirib, özü yeyir.

• Özü balaca, sözü böyük.

• Özgəninki get-gedə ipək olur, bizimki köpək.

• Özgənin sözünü özgənin evində danışma.

• Özgənin kaşanəsindən bizim viranəmiz yaxşıdır.

• Özgənin yaxşısından öz pisimiz yaxşıdır.

• Özgənin yaman gününə gülən öz gününə ağlayar.

• Özgənin qırğısı var, bizim də qarğamız.

• Özgənin qarğası özgəyə qırğı görünər.

• Özgəyə kömək et, sənə də kömək edərlər.

• Özgəyə it hürər, bizə Mazandaran çaqqalı.

• Özgəyə bel bağlama.

• Özgə uşağından oğul olmaz.

• Özgə malına göz tikən, malsız-davarsız qalar.

• Özgə gözü yaxşı görər.

• Özgə yerin halvasını hövla ilə çalarlar.

• Özgə əlində kömbə böyük görünər.

• Özgə əli ilə ilan tutur.

• Özgə bağından gül dərməzlər.

• Özgə ağzına baxan ac qalar.

• Öz çulunu sudan çıxarda bilmir.

• Öz çörəyini özgə süfrəsində yemə.

• Öz sözünü özgənin ağzından danışma.

• Öz sözünü eşit özgə sözünü danışanda.

• Öz sözü ilə tutulur.

• Öz səsi özünə xoş gəlir.

• Öz rahatlığını istə, özgənin narahatlığın istəmə.

• Öz rahatlığını istə.

• Öz örüşündə Muradalı da bəydir.

• Öz oduna da məni yandırma.

• Öz gözündə tiri görmür, özgə gözündə qılı seçir.

• Öz gözünə bayquşun balası tovuz quşundan da gözəldir.

• Öz burnundan uzağı görmür.

• Öz kölgəsindən uzağı görmür.

• Öz kövşənində otlayan mal ac qalmaz.

• Öz kövşənində otla.

• Özgənin malı-mülkü, bizim də Qənbərimiz.

• Özgə malına dəymə, özünkünü bərk saxla.

• Öz yağı öz başına.

• Öz işini özün gör.

• Öz əlim, öz başım.

• Öz əli ilə öz ayağına balta çalır.

• Öz eşşəyimizdir.

• Öz eybini bilməmiş, özgəyə rişxənd eləmə.

• Öz evimdir!

• Öz evində öz başını bağlaya bilmir, özgə evində

• Öz evimin nökəriyəm, özgə evinin – ağası.

• Öz duzunuzla yeyin!

• Öz daş-tərəzisi ilə çəkir.

• Öz quru çörəyim özgənin plovundan yaxşıdır.

• Öz qədrini bilməyənin qədrini özgəsi də bilməz.

• Öz qabağından ye!

• Öz bəxtindən küs.

• Öz atının noxtasından yapış.

• Öz arşını ilə ölçür.

• Öz anasını sevən, özgə anasını söyməz.

• Öz adını özgələrə qoyma.

• Öz ağlını özgə ağlına vermə.

• Öz ağam, öz qulum.

• Övladda atadan nişanə olmalıdır.

• Övlad can yanğısıdır.

• Övlad tapılar, ata-ana tapılmaz.

• Övlad sərmayədir.

• Övlad pəncərədən düşən işıqdır.

• Övlad könül meyvəsidir.

• Övlad ki, var, badamdır, nəvə – məğzbadamdır.

• Övlad insanın məbədidir.

• Övlad bir turş almaya bənzər, yeyənin dişi qamaşar, yeməyənin könlü istər.

• ölmək yaxşıdır.

• Ölər Koroğlu getməz bu yurddan.

• Övlad ya ataya oxşar, ya anaya.

• Övlad ata-ananın ürəyidir.

• Ölmə eşşəyim, yaz gələr yonca bitər.

• Öz-özünü bəyənən ağam vay.

• Öz-özünü oda yaxır.

• Öz gözündə tiri görmür, özgə gözündə qıl axtarır.

• Ölünü öz başına qoyarsan, vurar kəfənin yırtar.

• Ölünün dalınca danışmazlar.

• Ölüdən də pay istəyir.

• Özgə evində koxalıq eləməzlər.

• Öz ağlını özgəyə vermə.

• Özgənin sözünü sənə deyən, sənin də sözünü özgəyə deyər.

• Özgəsinə göz qoyan özünkünü itirər.

• Özgəyə quyu qazan özü düşər.

• Özgə qapısını bağlı istəyənin öz qapısı bağlı qalar.

• Özgə buzovunu güdənin çatısı əlində qalar.

• Özgə atına minən tez düşər.

• Örtülü bazar dostluğu pozar.

• Özünü olduğundan ağıllı göstərməyə çalışan, əslində, axmaqdır. (Alman atalar sözləri)